Update
Lieve allemaal,
Missy is donderdag 25 oktober geopereerd zoals velen van jullie weten.
Er werd gedacht aan een cyste, maar een duidelijker scan in Utrecht van een week voor haar operatie lieten beelden van een hersentumor zien.
We zijn dus uitgegaan van een tumor. Ons angst was dat missy zou komen te overlijden tijdens de operatie of de tumor toch niet operabel zou zijn.
Missy werd vorige week om 8.45 uur onder narcose gebracht. Fantastisch dat men dat op ons verzoek in de spier wil spuiten. Missy is angstig aan het worden als je aan haar pootje komt voor een infuus. Het brak mijn hart toen ik afscheid moest nemen, maar dat zal iedereen herkennen. Eerst ging men bezig met de pre-operatie (scheren en aftekenen) en aansluitend de hersenoperatie. Angstige lange uren braken aan. Ik kan niet omschrijven hoe angst voelt. Angst voor het telefoontje van de chirurg., want het verlossende telefoontje zou pas komen tussen 14.00 en 14.30 uur.
Tot plotsseling 1 van de chirurgen bij ons kwam staan om 13.00 uur, ons een hand gaf en zei dat de operatie was geslaagd en missy weer wakker was. De tranen schieten weer in mijn ogen. Wat waren we en zijn we trots op ons meiske.
Missy is toen naar de ic afdeling gegaan voor 24/7 zorg. Nu braken voor ons weer 48 spannende uren aan, want in deze uren kunnen de hersenen opzetten als een spons. Mooi, maar ook erg verdrietig was het om Missy te volgen via de webcam. Ik had de computer de hele dag aan.
Iom de chirurg hadden we besloten na de operatie niet naar missy te gaan. Vaak raken ze overstuur en bij missy wist ik dat zeker. In het gesprek na de operatie vertelde de chirurg dat missy een cyste had die aan het overlopen was. Ze was de week voor de operatie ook zieker geworden. Dat in de cyste helder vocht zat, wat heel goed was, maar dat om de cyste onrustig weefsel zat. Dat is naar het lab gegaan voor onderzoek. Het is dus nog erg onzeker of het goedaardig weefsel is. We duimen!
Missy mist dus door de operatie een stukje schedeldak. Dat is niet teruggeplaatst ivm afstoting. Wel hebben ze vanuit de bil spierweefsel verplaatst naar de open plek om de hersentjes af te sluiten en gedicht met haar eigen huidje.
Sinds afgelopen zaterdag is Missy weer thuis. Dat was echt moeilijk. Ze was erg overstuur en onrustig, piepen.. En als je je allessie ziet onder pleisters, kaalgeschorenkoppie, oor en bil.... Dan moet je echt slikken. Maar mijn bikkeltje doet het goed. Ze eet goed en neemt braaf haar medicatie en slaapt heel veel. Slapen heeft ze in Utrecht niet gedaan de lieverd. Ze heeft nu 6 weken benchrust. Mag alleen aan de lijn lopen, niet rennen, niet springen etc. En helaas sinds zondag die verschrikkelijk kap. Maar ook dat maakt haar niets uit. 8 november is Missy jarig en gaat onze dierenarts de hechtingen verwijderen en ook de kap. Dus dan is het dubbel feest voor haar.
lieve donateurs... Hoe kan ik jullie bedanken voor jullie bijdrage aan de operatie van Missy.
Jullie zijn lieverds😘😘