Hoi lieve mensen, 

Het is een tijdje geleden, maar ik heb inmiddels 3 PIPAC behandelingen gekregen. Na de behandelingen was de ziekte stabiel en mocht ik voor debulking behandeling (zoveel mogelijk ziekte weg halen) gaan. Ik kreeg op 5 september jl. de debulking behandeling  in Gent. Het operatie duurde in totaal 12 uur. De chirurg heeft voor 90% weg kunnen halen. Er is nog ziekte achter gebleven bij mijn maag en lever. Dus voor nu hoop ik dat het heel erg langzaam gaat groeien, want ik wil voorlopig geen operatie meer. Na 8 dagen in de ziekenhuis gelegen, ging ik naar huis. Maar na 1 week thuis ging het weer mis, 2x op de SEH gelegen en later 2 weken opgenomen in de ziekenhuis te Hoorn door een gat in de blaas. 

Hoe ik mij nu voel? 
Ik voel mij nog steeds kut, het is inmiddels 3 maanden geleden dat ik de operatie heb gekregen. En nog steeds ben ik niet herstel, ik heb wat complicaties opgelopen. Ik heb het momenteel lichamelijk en mentaal heel erg zwaar. Ik ben heel erg moe en nog steeds constant misselijk, maar ik blijf positief en vecht door tot het einde. 
 
Ik wil nog iedereen bedanken, door de donaties heb ik weer een kans gekregen om te gaan voor de 'echte' grote operatie. Dit was zeker niet gelukt zonder jullie hulp. Wij willen iedereen alvast een fijne kerstdagen wensen en een gelukkig en gezond nieuwjaar. 

Liefs,
Vuong

Lieve mensen,

Ik hou het dit keer kort.
Op 9 maart heb ik mijn 2e Pipac behandeling gehad. Het was goed gegaan.
Mijn herstel is dit keer wel wat zwaarder.

Van de chirurg hebben we gehoord dat het nu stabiel is.
Voor ons natuurlijk zeer positief nieuws na 1,5 jaar in zeer onzekere tijden hebben geleefd.

Op 20 april heb ik mijn 3e Pipac en dan gaan we kijken of de behandelingen echt hebben aangeslagen.
Ik ga er positief in en hopen dat het ook zo blijft!

Iedereen nogmaals bedankt ❤️

Liefs Vuong

Hi,

Ik wil jullie een update geven over mijn vrouw.
Allereerst willen wij jullie nogmaals bedanken voor alle donaties en dat jullie dit mogelijk heb kunnen maken voor ons.

We hebben in de afgelopen tijd veel papierwerk moeten regelen om zo snel mogelijk de behandeling te kunnen krijgen in Gent.
Na veel bellen en mailen met het AVL, verzekering en nog een aantal bezoeken in Gent was dan eindelijk het moment gekomen.
We kregen een datum: 19 januari 2022.

De week van de behandeling.

Dinsdag 18 januari
We moesten een aantal gesprekken en onderzoeken doen in Gent. Alle resultaten waren goed dus de operatie kon doorgaan.

Woensdag 19 januari
De dag van de operatie. Wij hadden nauwelijks geslapen, omdat we erg zenuwachtig waren.
We hadden er wel veel vertrouwen in maar het was toch erg spannend allemaal.
We moesten al vroeg in het ziekenhuis zijn.
We hebben een paar uur samen gewacht in de wachtkamer, voordat we naar onze kamer werden gebracht.
Na een uur was dan het moment daar. Mijn vrouw werd opgehaald, het ging nu echt gebeuren.
Het werd uiteindelijk een operatie van 1,5 uur.
De chirurg kwam langs en we kregen te horen dat de PIPAC-operatie goed is gelukt.
Ze konden overal goed bij en hebben ook goed video’s kunnen maken.

Mijn vrouw had toch wat pijn en ze kreeg wat extra pijnstillers.
Nadat de pijnstillers hun werk hadden gedaan kon ze zelf alweer redelijk lopen.
Ze kon ongeveer 6 uur na de operatie weer naar huis.
Gelukkig sliepen we vandaag nog in een hotel vlakbij het ziekenhuis.
De volgende dag zijn we naar huis gereden.
De rit van 3 uur was nog wel erg zwaar voor haar.
Drie à vier dagen daarna was ze nog heel erg misselijk en had ze nog veel pijn.
Nu na 10 dagen gaat het al veel beter. Ze eet goed en heeft meer energie.

Nieuwe datum
En gisteren hebben we ook al een nieuwe datum gekregen voor de 2e PIPAC-behandeling.
Dit zal plaatsvinden op 9 maart.

Ik ben echt ontzettend trots op mijn vrouw en dat ze met volle kracht en energie hiervoor gaat ook al is het vaak moeilijk en heel erg zwaar.

Nogmaals bedankt voor de vele donaties en support, we zullen jullie op de hoogte houden!

Phuc

Na lang getwijfeld te hebben mochten mijn schoonzussen mijn verhaal online plaatsen. Ik vond het heel erg moeilijk om het met iedereen te delen, mijn persoonlijke verhaal en eerlijk te zijn heb ik nog steeds moeite mee. Het voelt nu zo echt dat ik echt ziek ben. Dit is mijn werkelijkheid zo dichtbij en definitief. Ik schaam mij ook om hulp te vragen, maar op dit moment heb ik geen andere keuze. Wat is belangrijker, mijn trots/ mijn ego of mijn gezin? Ik wil niet dat de jongens later denken dat ik er niet alles aan heb gedaan om dit aan te vechten. Dus hebben mijn schoonzussen met mijn goedkeuring mijn persoonlijke verhaal met de wereld gedeeld. En toen was er geen weg meer terug. Maar WoW! Overweldigend! Ik word overdonderd met lieve berichten en reacties. Met tranen in mijn ogen heb ik jullie berichten gelezen. Ik had dit niet verwacht, Zo mooi en bijzonder. Ik voel me echt geliefd! 

Hierbij willen wij iedereen bedanken papa’s, mama’s, broers, zussen, Ong Ba, Ba ngoai, co chu, cau mo, di duong, bac, nichtjes, neefjes, familie in de buitenland, vrienden, vrienden van onze zussen/broers/nichtjes/neefjes, vrienden van vrienden, familie van vrienden, Phucs collega’s, onze ex collega’s, collega’s van familie en vrienden, kinderen van vrienden en familie, anonieme donateurs, bekenden en onbekenden iedereen zo bedankt! Het is zo hartverwarmend en ik ben jullie ongelofelijk dankbaar dat jullie dit voor mij hebben gedaan. Dankzij jullie heb ik een kans op een langere leven, en om langer bij Phuccie en de jongens te blijven. 

Voor nu heb ik nog een beetje geluk🍀 nodig dat de PIPAC behandelingen zullen aanslaan. 

Wij zullen jullie op de hoogte blijven houden, hoe deze weg zal verlopen.

Voor nu wil mijn gezin en ik jullie nogmaals ontzettend bedanken voor jullie donaties en lieve woorden❤️

Liefs Vuong