Hoi allemaal, op 1 september ben ik begonnen met de strijd tegen leukemie. Je wordt geleefd , je vrijheid wordt ontnomen, keuzes maak je nog amper zelf en je kan er niks tegen doen.  Alles wat je doet is om hopelijk uiteindelijk beter te worden.  Dat ging zo goed, beter worden stond letterlijk voor de deur , sterker nog de deur stond al half open.  Toch heeft er in juni een donker dal plaatsgevonden. Een volledig residief oftewel alles is volledig terug. 9 maanden de prullenbak in, zo voelde het in ieder geval. Meer dan 140 zakken chemo , alles voor niks.  Gelukkig was er nog een behandeling mogelijk. Ik ben 5,5 week opgenomen in het ziekenhuis met de zwaarste chemo’s die er zijn maar tot grote verdriet heb ik weer alles voor niks moeten doen. Mijn beenmerg zat vol voor 90% met leukemie en in augustus kreeg ik te horen dat ik het niet zou overleven en dat ik uitbehandeld was.  Toen knapte er iets, het was niet meer strijden, het is oorlog nu.  Mijn tijd is nog niet voorbij en dat ga ik bewijzen ook en inderdaad, wonder boven wonder heb ik de hele afdeling doen verbazen , een week later had ik ineens weer normale waardes.  BAM!! Mij vertel je niet dat het klaar is. Met een buitenlandse behandeling ben ik nu weer goed op weg en gaat het de goede kant op weer.  Ik voel me goed , sterker nog beter dan ooit misschien wel, deze levensdrang heb ik nog nooit zo ervaren maar ik ben der nog niet , nog eventjes strijden , nog even volhouden en dan hopelijk er vanaf.  Zoals ik al eerder zei, ik geef nooit op.  Ik heb een te mooi leven vol met lieve,gekke vrienden waar ik zo van kan genieten en niet te vergeten ,twee wereldouders die ongelofelijke moeilijke tijden moeten doorstaan maar iedere dag ,iedere minuut klaar staan.  Ook de rest van mijn familie en omgeving ,weet dat ik het niet zou kunnen zonder jullie. Toch ging het weer mis. Weer alles terug.                  Op dit moment lig ik al weer 2 weken in Leiden voor een alternatieve behandeling. 

Al met al een onmenselijk tijd en gebeurtennissen. De reden van mijn crowdfunding is omdat als er een wonder gebeurd, ik mijn ouders, familie en vrienden maar ook mezelf iets leuk kan geven. Ook doneer ik een groot bedrag aan het KIKA. Het leven is oneerlijk maar soms te mooi om waar te zijn ! En ik ben nog niet klaar !!

Helaas is onze kanjer op 3 november overleden. In zijn hoofd nog lang niet klaar maar zijn lichaam was op. Wij zullen ervoor zorgen dat al jullie gulle donaties een mooie bestemming krijgen. Zoals Thomas dat gewild had.

Ruud,Olaf en Ilona Hage