Hallo ik zal me even voorstellen, ik heet Patty en ben 61 jaar. Ik woon samen met mijn man in Zeeuws-Vlaanderen in een dorp vlak bij de grens van België. Ik moest geopereerd worden aan mijn rug , op 25 januari 2011. Dit werd gedaan in het UZ In Gent. Veel mensen worden over de grens geholpen, omdat het voor ons veel dichterbij is. Anders moet je door de Westerschelde tunnel naar Rotterdam of zo, en dat is best ver weg. Maar goed ik werd geopereerd , en toen ik wakker werd was ik verlamd aan beide benen, en mijn romp was ook gedeeltelijk verlamd. Er is gelijk een CT- scan gemaakt, en daar bleek dus een dwarslaesie te zitten. De arts heeft fouten gemaakt, en ik was verlamd. Nu heeft de neurochirurg drie dagen gewacht , en toen toch een hersteloperatie uitgevoerd. Maar u snapt wel, dat was veel te laat. De schade is onherstelbaar, en ben aan mijn rechterbeen nog voor 80%verlamd en links nog voor60% verlamd. Ik heb een maand in het ziekenhuis gelegen en 5 maanden in een revalidatiecentrum in Terneuzen gelegen. Door zware revalidatie en nu nog steeds kan ik nu een klein stukje lopen met een rollator of krukken. Via de rechtsbijstandverzekering ZLM ben ik gaan procederen tegen de arts en het ziekenhuis. Toen was het bedrag waar je voor verzekerd was 12500 euro. Praat alleen over de kosten van advocaat en onderzoeken. De ziekenfonds heeft gelukkig nog eens de helft bijgelegd om te procederen, dus kwam uit op een bedrag van rond 19000 euro. Ik heb een rapport van een onafhankelijk arts waarin beschreven word dat de arts fouten heeft gemaakt en het bewijs is te zien op de CT-scan. De gerechtelijke procedure word in België gehouden, omdat ik in België ben geopereerd. Maar het loopt zo uit de hand, het is nu al 7 jaar bezig. Het begint nu wel op zijn eind te lopen, maar er komen nog wat onderzoeken en kosten aan van de gerechtsdeskundige en advocaat. Ik wil dan ook vragen, mensen willen jullie mij alsjeblieft steunen, want al ons spaargeld zit er al in, en ik kan nu gewoon niet stoppen omdat we al zo ver zijn. Ik heb het er zo moeilijk mee, want ons leven is zo verschrikkelijk veel veranderd. Je kunt van de ene op de andere dag niets meer. Mijn dochters zitten allebei op de binnenvaart, ik kan niet eens bij hun op visite gaan, want ik kan niet aan boord komen. Er zijn zoveel dingen in ons leven veranderd, en veel dingen moeten aanpassen. Ook dat kost veel geld, en die kosten wil ik graag terugbetaald zien van het ziekenhuis. Ik vraag u alsjeblieft steun mij, want ik vind dat er nu wel eens flink opgetreden mag worden tegen artsen die fouten maken. Ze zijn altijd zo beschermd geweest, en denken dat ze onschendbaar zijn. Dit moet veranderen, maar daar is nog geld voor nodig, dus ik hoop dat u die steun wilt geven. Niet alleen voor mij, maar ook voor alle slachtoffers van medische fouten. En ik wil u dan ook bij voorbaat heel erg bedanken voor uw steun.