Van energiebom naar uitzichtloos

1 week na haar 50e verjaardag mocht Mau komen voor het vijf-jaarse uitstrijkje. Enkele weken later kwam de uitslag. "Enkele onrustige cellen. Niets om je zorgen over te maken. Deze worden door het lichaam zelf opgeruimd, kom over een half jaar maar terug." Een half jaar was het resultaat van het volgende uitstrijkje een stuk minder positief.

Dit was het begin van een wilde achtbaan met een teleurstellend einde. Dit was het einde aan een periode van onbezorgdheid, het einde van een periode waarin Mau zich onbekommerd kan laten gaan in het dansen en het bakken van cup- en popcakes.

Inmiddels zijn we ruim 2 jaar verder en heeft Mau enorm veel ingrepen moeten doorstaan. Eerst twee ingrepen aan de baarmoeder daaropvolgend een derde waarin de baarmoeder is verwijderd. Daarna een zware chemokuur. Nieuwe zware stappen waren twee ingrepen aan de blaas en vervolgens een derde waarin de blaas is verwijderd en een stoma is geplaatst. En dat alles in een periode van covid waarbij bijna geen bezoek mogelijk was.

Een volgende scan liet uitzaaiingen zien in het lymfesysteem. Na een volgende ingreep bleken deze alleen nog onder controle te krijgen met een immuun behandeling. Deze had helse bijwerkingen waaronder neuropathische pijn en ontstekingen van de huid tot gevolg.

Als klap op de vuurpijl kreeg ze te horen dat deze zware immuunbehandeling, wellicht door een in de tussentijd opgelopen covid besmetting, zijn werk niet goed heeft gedaan.

De vooruitzichten? Niet goed. De verwachting is dat de kanker binnen afzienbare tijd zal overspringen naar een van de organen en dan kan het binnen twee tot drie maanden afgelopen zijn.

Mau heeft nog een wens die ze graag wil verwezenlijken. Ze droomt ervan om nog een keer met haar gezin op een tropisch eiland in een overwater villa te slapen. Helaas hebben de niet vergoede ziektekosten en het weggevallen tweede inkomen een groot gat geslagen in het budget van het gezin.

Zou jij willen helpen de droom van Mau te verwezenlijken?