Marc's ouders heb ik jaren geleden gekend als mijn Franco-IsraËlische vrienden in Clermond-Ferrand in Frankrijk. Zij kwamen 8 jaar geleden om het leven bij een verkeersongeval. Hij is hun enige kind en heeft verder geen familie meer. Hij woont en werkt in België na het overlijden van zijn ouders. Marc heeft na een ongeval op 23.12.24 met mij contact opgenomen omwille van de uitzonderlijk tragische situatie. Ik voel mij hierbij betrokken omdat hij echt helemaal alleen is zonder vrienden of familie en wil op deze manier helpen.
Op die dag, 3 maanden geleden veranderde zijn leven in een oogwenk. Tijdens een reis in de kerstdagen naar Clermond-Ferrand werd hij daar hetr slachtoffer van een verschrikkelijk bus ongeval met vluchtmisdrijf. Hierbij kwamen ook een moeder en haar dochtertje om het leven er waren er verschillende zwaargewonden. Marc liep een ernstig hoofdtrauma en halswervelletsels op. Het onderzoek naar vluchtmisdrijfd is in handen van de Franse politie maar heeft nog geen dader opgeleverd. Sinds die tragische dag ligt Marc in een ziekenhuis in Clermiond-Ferrand, op 700km van bhuis, vechtend om te herstellen. Hij onderging al een spoedoperatie aan de schedel om de levensbedreigende druk op zijn hersenen te verlichten en opgehoopt bloed te verwijderen, maar zijn strijd is nog lang niet voorbij. Er wacht hem nog een kritieke operatie aan de halswervels wegens fractuur en hernia's van de tussenwervelschrijven. Ongetwijfeld zal er nadien nog een uitgebreide revalidatie nodig zijn om zijn kracht en mobiliteit terug te krijgen.
Marc is een vriendelijke en veerkrachtige jonge man van 33jaar, maar in tegenstelling tot velen van ons heeft hij geen familie om op te leunen en staat hij er alleen voor. Ik ben zijn enige aanspreekpunt en kan niet zomaar toekijken zonder te helpen. Marc maakt deel uit van de LGTBQ+ gemeenschap, een groep die de waarde kent van het samen staan tijdens de moeilijkste uidagingen van het leven. Hij heeft nu onze steun meer dan ooit nodig.
Wat zijn de uitdagingen waarvoor hij staat
Medische kosten: Marc is niet voldoende verzekerd en de extra kosten van de onderzoeken, ingrepen en behandelingen stijgen. Er zijn ook normale dagelijkse uitgaven vb mobiele telefoon en extra voeding
Revalidatie: zodra de heelkundige ingrepen achter de rug zijn heeft Marc tijd nodig om te revalideren oml zijn mobiliteit en onafhankelijkheid terug te krijgen.
Transport naar België: Marc zal niet alleen kunnen reizen en wellicht medisch transport nodig hebben om veilig terug te keren en zijn herstel verder te zetten.
Alle donaties gaan rechtstreeks naar de medische kosten van Marc, zijn revalidatie, dagelijkse kosten en transport. Elke euro en ook het willen delen van deze doneeractie brengt een stap dichte bij zijn herstel. Marc heeft zoveel doorstaan, maar hij geef niet op en met uw hulp zal hij zich niet alleen voelen. Uw vrijgevigheid, hetzij door een donatie of door het delen van deze inzamelingsactie, betekent alles voor hem.Het laat Marc zien dat er zelfs in zijn donkerste uur mensen zijn die er om geven.
Als opsteller van deze campagne wil ik jullie vragen om een donatie a.u.b te overwegen en deze actie te delen met vrienden, familie en netwerk. Samen kunnen we Marc helpen de zorg te krijgen die hij dringend nodig heeft en hem eraan herinneren dat hij niet alleen is. Dank u uit de grond van mijn hart!
Updates (2)
25-05-2025 10:25
26 mei 2025
Marc is geestelijk normaal zonder uitvalsverschijnselen. Hij is nu 2 weken begonnen aan een motorische revalidatie, voornamelijk opbouw van kracht en mobiliteit. Hij streeft naar onafhankelijk bewegen en met succes. Een controle MRI beeldvorming van de hersenen wordt gepland. Er is nog een maand hospitalisatie en onderzoek nodig vooraleer ontslag in zicht komt. Hij dankt iedereen voor de donaties, binnen en buiten de actie verricht.
08-04-2025 15:01
op 02.04.2025 schreef Marc mij volgende update:
Hij voelt zich volledig uitgeput na de neurochirurgische operatie. Zijn lichaam voelt zwaar, alsof elke beweging een enorme inspanning vereist, en de kloppende pijn roept bij hem op wat hij heeft meegemaakt. Toch is er diep van binnen een sprankje opluchting. Hij schommelt tussen het verlangen om dagenlang te slapen en een vreemd ongeduld om zijn leven weer op te pakken waar het gebleven was. Hij verafschuwt dit gevoel van zwakte, dat zijn benen en zijn nek nog niet doen zoals hij wil alsof zijn lichaam hem verraadt bij elke pas. De pijn klopt op eigen ritme en maakt hem prikkelbaar. Maar hij bijt door omdat hij weet dat het tijdelijk zal zijn. Hij is kwaad tegenover deze toestand maar vastberaden om te overwinnen.
Oudere updates weergeven