Gevonden in ons dorp op vrijdag 21 december 2018. Een ernstig vermagerde (kitten) jonge poes. Liep daar al tijdje te zwerven. Niemand wist wie ze was, niemand die zich kon ontfermen over haar. Tot ik een appje kreeg dat een mede dorpsgenoot haar had binnen gelaten. Net daarvoor had ik al besloten om haar te gaan zoeken en mee te nemen. Toen ik haar op mijn armen nam was ik direct verliefd; Het is een geweldige schat en ernstig ondervoed. Ze stonk en haar staart was smerig. Later bleek dit diarree te zijn. We hebben haar als eerste gewassen. Op maandag 24 december zijn we naar de dierenarts geweest. Haar klachten waren dusdanig om je behoorlijk zorgen te maken. De dierenarts constateerde ernstige diarree en ondergewicht. Gewicht was slechts 1400 gram! Ze werd geschat op ongeveer 6 maanden. De kerstdagen stonden in teken van haar. Meerdere keren in bad, meerdere keren per dag voeren, medicijnen geven tegen haar diarree, kattenbak bijhouden, ontwormen en warm houden. Ze kon zichzelf niet warmhouden. Nu heeft ze standaard een warmtelamp. Ze ligt daar dan ook graag onder.
Dinsdag 01 januari 2019 had Poes Mollie (haar naam inmiddels) vrijwel mooie redelijk stevige ontlasting voor het eerst! Woensdag 02 januari was het weer helemaal mis. Alleen maar diarree en het liep uit haar kontje. Tevens had Poes haar laatste tablet op van DA.
Donderdag 03 januari Brijige ontlasting. Ook op de plekken gevonden waar ze had geslapen. Rest netjes op kattenbak. Zaterdag 05 januari waren de slaapplekken van Poes schoon. Ik was daar heel dankbaar voor. Ontlasting zat tussen brijig en dun in. Poes was wel erg vrolijk. Nagenoeg geen ontlasting uit het kontje. Vond de gekookte kip heerlijk.
Zondag 06 januari slaapplekken schoon. Veel brijige/dunne ontlasting op de kattenbak. Gekookte kip gegeven met klein beetje voer van DA er doorheen. In de middag mis. Diarree, en af en toe liep de diarree weer uit haar kontje. Voelde zich duidelijk anders. Meer boos dan vrolijk. Puur Bloed gezien op haar kontje, had het idee dat het niet uit haar zelf kwam, bloed zat alleen op haar kontje.
Maandag 07 Januari terug voor controle dierenarts. Was inderdaad nog niet in orde. Poes was ook maar 150 gram intussen aangekomen. Moest in de middag terug komen met de ontlasting van Poes, het zou worden opgestuurd.
Vrijdag 11 januari (Poes nu 3 weken bij mij) uitslag onderzoek ontlasting. Poes heeft Campylobacter jejuni Bacterie, te vergelijken met Salmonella. Een behoorlijk lastig en hardnekkige bacterie. Antibiotica kuur lag al klaar voor 7 dagen. (Enrofloxoral) En heb ook weer speciaal voer mee gekregen om de darmen te ontzien. Digestive Support Gastro van Virbac.
Poes is schoon gebleven en meeste tijd wel vrolijk. Diarree ging niet over, ook geen verbetering. Wel van Poes zelf de algehele conditie. Begon er goed uit te zien, en het kontje werd ook veel rustiger. Slaap plaats van Poes was soms bevuilt.
Poes bleef opknappen in het totaal. Kontje bijna genezen. Diarree nog steeds geen verbetering, wel veel gecontroleerder. Af en toe nog wat ontlasting op de grond en op de slaapplek maar wel veel beheersbaarder.
Donderdag 17 januari, laatste tablet van de kuur gegeven (Enrofloxoral) en na telefonisch overleg de instructies gekregen om nu voorlopig af te wachten. Er is nu een Probiotica voor geschreven voor 4 dagen voor Poes. Dit moet haar darmengestel helpen.
Een paar weken aangekeken, ik had er pijn mijn buik van. Verder geen enkele verbetering. Ik leef tussen hoop en wanhoop in. Afgelopen maandag 25 februari is er op mijn verzoek bloed afgenomen bij Poes. Omdat Poes zo vreselijk de paniek inschoot werd zij direct opgenomen en in slaap gebracht. Zo konden ze haar nog eens rustig bekijken en haar bloed afnemen.
Woensdag 27 februari kregen we de bloeduitslag. Poes mist het allerbelangrijkste eiwit in het bloed; Albumine. Dit is zeer ernstig! De volgende dag hadden we een gesprek met de dierenarts. De eventuele mogelijkheden bespreken en de kosten daarvan. Poes moet naar een specialist voor verder onderzoek en behandeling ...
Gezien mijn kleine budget en de ernst van de situatie, is de kans groot dat ik de realiteit moet accepteren. Dit gaat boven mijn macht. Ik wil blijven vechten voor Poes, ze verdiend het, maar mijn spaarcentjes zijn intussen opgeraakt aan Poes. Doch hebben we besloten om A.S Maandag 4 maart af te reizen met Poes naar een Specialist voor een echo. Er bestaat een kans, als haar schade meevalt intern, dat haar Albumine probleem opgelost zou kunnen worden met Vitamine B injecties en Prednison. Ik vraag uw hulp hierin. Dit is de laatste kans voor Poes om er mogelijk bovenop te komen! Ik vraag u namens Poes, alstublieft, een bescheiden bijdrage, om deze behandeling door te kunnen zetten en te kunnen bekostigen voor Poes. Zonder uw bijdrage gaat mij dit niet lukken. Alvast onze hartelijke dank, en vooral namens Poes hartelijk dank!