Zoals inmiddels volop in het nieuws te horen en te lezen is zijn er een hoop pluimveehouders de dupe geworden van het verboden middel Fipronil.

Ook het bedrijf van mijn man, Jan Mol, is hierdoor getroffen en wij zijn erg bang voor de gevolgen.

Over Jan

Jan is 63 en loopt al van kleins af aan tussen de kippen terwijl hij daarnaast met zijn broers samen in een fruitbedrijf werkte. In 2007 is de pluimveetak door de broers afgeschoven en is Jan alleen verder gegaan met de pluimveetak terwijl hij daarnaast in het fruit is blijven werken.

In 2013 zijn de verouderde scharrelstallen vervangen door een nieuw volièresysteem dat aan de nieuwste eisen voldoet. Ook het mestsysteem en andere systemen zijn vervangen, een duur grapje maar het is gelukt en daarmee is het een prachtig en gezond bedrijf met doorgroeimogelijkheden.

Het plan was dat Jan nog een aantal jaren door zou werken en dat onze zoon Rogier (15) dan zou gaan kijken of er een mogelijkheid is om hier mee door te gaan. Kortom: áls Jan al een keer zou willen stoppen, de boel verkopen of overdoen aan zijn zoon dan is het omdat hij dat zelf wil en niet door toedoen van een ander.

Het bedrijf

Het pluimveebedrijf van Jan bestaat uit twee stallen, t.w. stal 1 en stal 2. Stal 1 is doorgaans gevuld met 11.400 leghennen en stal 2 met 10.600. Samen zijn er dus 22.000 leghennen die voor een equivalent aan prachtige en gezonde eieren zorgen.

Strikt genomen heeft Jan een paar uur werk per dag in de kippenstallen, de ene dag natuurlijk wat meer dan de andere, en dit doet hij inmiddels samen met Rogier. Daarnaast werkt hij bij een fruitverwerkend bedrijf.

Over mij

Ik zelf, Annemary, werk in de vroege morgen als dagbladbezorger en ben al langere tijd op zoek naar nog meer bezorgwerk hier in de omgeving (Nisse, Heinkenszand, ’s Gravenpolder).

Om gezondheidsredenen en door de ligging van het huis heb ik er voor gekozen dicht bij huis te blijven werken, vooral toen onze vier kinderen nog klein waren, en heb ik de huisverkoop van de eieren een flinke zwengel gegeven. Zo heb ik een website en een facebookpagina gemaakt en maak ik regelmatig een nieuwsbrief. Ook kunnen mensen hier boeken lenen in Minibieb de Thijshoek. Mede hierdoor is het aantal klanten aan huis meer dan verdubbeld.

Quality Housekeeping

Daarnaast probeer ik zoveel mogelijk geld binnen het huishouden te houden door een hoop zaken zelf te maken, dit noem ik Quality Housekeeping. Hierbij valt te denken aan brood, ontbijtkoek, mayonaise, pudding en vla, yoghurt en ik maak bijvoorbeeld groente in (zoetzuur, wecken) en probeer zoveel mogelijk ons gezin gezond te houden.

Ik vat vooral dit laatste erg serieus op en daarom koop ik in de supermarkt bijna alleen maar basisingrediënten, geen potjes, pakjes of doosjes. Hierdoor kunnen we erg eenvoudig en zuinig leven en springt Jan nog steeds vrolijk rond zonder al teveel gebreken. Ook worden onze kinderen opgevoed met het lezen van etiketjes en het proberen te doorgronden van ingrediënten in voeding.

Boos!

Extra wrang is het dan ook te merken hoe een bedrijf hier heeft kunnen werken met het verboden middel Fipronil en dat Jan nu verweten wordt dat hij dit had moeten weten en ‘lont had moeten ruiken’. Helaas werkt het op een bedrijf niet net als in een supermarkt. Een bedrijf komt niet met flessen of busjes waar een lijstje ingrediënten op staat waar je als pluimveehouder dan zelf aan kan zien dat het Fipronil is en dat het verboden is. Dit is geen bedrijfsrisico meer maar pure oplichting en criminaliteit.

Fipronil

Een klein geluk bij een ongeluk is dat het middel maar in één stal is gebruikt maar omdat de hennen nog erg jong waren, en dus het middel nog rijkelijk aanwezig was in de stal, was de Fipronilwaarde veel te hoog om de hennen op dieet te zetten, oftewel te laten ruien zoals wij dat noemen. Daarom zijn er om en nabij de 11.000 jonge en mooie hennen vergast waar niks mis mee was. Ook het equivalent aan eieren is na tweeënhalve week in de container gegooid en dit heeft Jan 100.000 euro schade opgeleverd. Hiermee is er niet alleen een gigantisch en onoverzichtelijk gat geslagen in onze rekening maar ook de toekomst van het bedrijf is erg onzeker geworden. De dreiging van plotseling moeten stoppen of faillissement is erg zwaar, evenals de psychische schade door het gebeuren zelf.

Afgelopen zomer zouden we niet met vakantie gaan want er is veel achterstallig onderhoud aan het huis. De schilder zou komen, de aannemer heeft al een offerte gemaakt voor een paar nieuwe deuren die bijna niet meer sluiten en nog wat andere klussen die hard nodig zijn en we zouden naar tweedehands meubelen gaan kijken omdat de gaten in de banken en stoelen vallen na meer dan twintig jaar. Ook spelen we al heel lang met het idee om zelf een tuinhuisje te bouwen en daar wilden we zo zachtjesaan een beginnetje mee gaan maken...

Van dit alles is door dit rottige gebeuren niks meer gekomen. Financieel gezien leven we al niet riant en we hebben niet veel mogelijkheden meer om nog veel zuiniger te gaan leven. Ja, de televisie de deur uit, dat is dan het enige waar we aan denken maar als we nog verder gaan kunnen we beter illegaal in een caravan gaan wonen.

Ik vraag geen 100.000 euro van de gemeenschap maar ik probeer toch of ik op deze manier in ieder geval een deel van de kosten kan dekken die komende tijd op ons pad komen. Ik heb als doel 10% dus 10.000 euro maar iedere cent is meer dan welkom!

Wat ik hierbij wel moet aanmerken: Het is mooi als mensen hulp aanbieden of met ideeën komen maar dit is niet wat we vragen. Het klinkt misschien arrogant maar bv. het schilderwerk moet echt door de schilder gebeuren, juist omdat het al zo achterloopt, anders hadden we het zelf allang gedaan. Het tuinhuisje willen we graag zelf doen, dat is ons dingetje, dus helpen op dat gebied moeten we vriendelijk afslaan.

We vragen niks meer of minder dan een paar euro, vijf of tien moet te doen zijn, per persoon die dit leest. Zodat we in elk geval niet meer jankend door de supermarkt hoeven te lopen en de hele tijd moeten puzzelen met de dreigende angst boven ons hoofd dat het vandaag of morgen einde verhaal is…