Op de foto is mijn maatje Steve de Jongh te zien samen met zijn vrouw en dochter. In 2022 stond de wereld even op zijn kop, hartklachten en dan krijg je verder onderzoek, en toen kwam er een verontrustend bericht dat er iets te zien was op de longfoto, er volgde een hele reeks aan onderzoeken, CT-scan, PET scan, etc. Steve kreeg de uitslag 1 vlekje op zijn long en 1 lymfklier die was vergroot, maar beide behandelbaar en gelukkig geen uitzaaiingen, er zou nog een biopt volgen, en dan een behandelplan, dus gelukkig was stap 1 positief, er werd besloten om een stukje long weg te halen, ipv chemotherapie en bestralen, al met al was iedereen blij met dit nieuws, Steve zou worden geopereerd. Het behandelplan kreeg toch een wijziging hij kreeg te horen toch chemotherapie en bestralingen, een tegenslag maar met opgeheven hoofd en positief heeft Steve dit doorstaan, en dan de operatie. Na de operatie herstellen en langzaam weer aan werken gaan denken. Dat werken was heel belangrijk, terugkomen op de werkvloer, buiten dat hij mijn maatje is, was het een super fijne top collega om samen mee te werken, maar ik denk dat ik dit namens de hele club mensen van de afdeling beveiliging van de Nederlandsche Bank NV mag uitspreken, en wat nu een groot gemis is. Er brak een periode aan dat het goed ging. Maar toen, Daan, ik voel een knobbel in mijn hals, dus toch maar even richting de arts, toen kwam het verontrustende bericht, dat het niet goed was, het slechte nieuws was, dat de kanker weer terug was en helaas op meerdere plekken, dus snel starten met chemotherapie en op een later moment met immuuntherapie, niet meer om te genezen maar proberen om de boel van kankercellen stil te leggen. Yes, de immuuntherapie deed zijn werk, alles bleef stabiel en rustig. Weer een nieuwe bult ook deze uitslag was niet goed. De chemo en immuuntherapie werden gestopt om te kijken voor een andere behandeling. Steve zou mee gaan doen aan een Trial bij het AVL, maar er waren nog aanvullende onderzoeken toen daar alle uitslagen van binnen waren, wederom heel slecht nieuws, de trial ging niet door. Terug naar het Flevoziekenhuis voor een ander soort chemo, levensverlengend, genezen is niet meer mogelijk, maar de vooruitzichten zijn ook niet goed, en dan krijg je ineens hele andere gesprekken, over het ziek worden, hoe blijven mijn vrouw en dochter achter, pijnbestrijding, palliatieve hulp, hospice, euthanasie, bucket list, eigenlijk is tijdens ons samen zijn, fysiek als door de telefoon, alles al een keer gepasseerd, met een lach en een traan, met humor, en met een knuffel. Maar waar ik het nu over wil hebben is die bucket list, Steve vertelde mij, ik heb niet echt een bucket list, wat ik graag nog zou willen, is voor mijn vrouw en dochter een nieuwe badkamer, en zelf hoopt Steve deze nieuwe badkamer ook nog mee te maken, een lieve collega Jacqueline van Keulen hoort dit en speelt hierop in, en komt bij mij, Daan dit moet toch te realiseren zijn door middel van een crowdfunding, het is wellicht te proberen, en hoop oprecht dat wij deze wens en misschien wel zijn laatste in vervulling kunnen laten gaan.

Hartelijk dank voor uw tijd en wij hopen ook op uw donatie!

Jacqueline en Danielle.