Haai iedereen!
Ik ben Boris ik ben eind april 1jaar geworden. Ik ben superslim (al zeg ik het zelf) Ik kan op commando zitten, linker ÉN rechter pootje geven & apporteren. Apporteren is zo leuk dat ik mijn baasj soms wakker maak nadat ik stiekem allemaal speelgoed op haar slapende hoofd heb gelegd. Ik luister eigenlijk alleen naar commando’s omdat ik weet dat ik daarna wat lekkers krijg. Mijn hobby’s zijn slapen, eendaagse kuikentjes eten (prooidier) en op avontuur gaan. Dat laatste gaat alleen niet meer omdat mijn laatste avontuur is niet goed afgelopen.
Ik ben namelijk stiekem op het kozijn gaan gelopen. Toen ik hoorde dat mn baasj (mn eigen personeel) de koelkast open deed wilde ik in alle haast weer naar binnen. Het kozijn is te smal om te draaien dus moest ik achter uitlopen. We weten natuurlijk allemaal dat al het lekkere voedsel in de koelkast wordt bewaard. Uit enthousiasme wilde ik weer snel naar binnen maar ik verloor mijn balans, viel en ben op de stenen terecht gekomen.
Ik viel van vier hoog uit het raam. Mijn personeel kreeg bijna een hartverlamming! Na de val keek ze uit het raam en hoorde ze me huilen maar zag ze me nergens liggen. Ze was blij dat ik nog leefde en in paniek is ze naar beneden gerend om mij te zoeken. Omdat ze dacht dat ik in de bosjes lag wilden ze weer snel naar boven om een zaklamp te halen. Ze had alleen niet gezien dat ik snel naar binnen was geglipt toen zij naar buiten ging. Ze vond me huilend op de trap. Ze heeft me opgepakt en geknuffeld maar ze zag meteen dat mijn pootje gebroken was. We zijn naar de dierenarts geweest om röntgenfoto’s te maken. Ik miauwde ik alleen als ik samen met mn personeel was. Ik ben tenslotte een grote jongen dus niet iedereen hoeft mij te zien huilen!
Gelukkig heb ik alleen een gebroken pootje en een gat in mijn tong. Op de röntgenfoto’s zag de dierenarts dat de botjes in mijn linkerpoot gebroken verschoven zijn. De vrouwelijke dierenarts werd al een stuk knapper na het toedienen van de pijnstillers.
Ik moet naar de katten-orthopeed voor een operatie. Mn botjes moeten met pinnen worden vast gezet. Het allerergste is dat ik niet als een gek door het huis kan rennen om mijn oefeningen te doen tijdens mn gekke katten-uurtje!
Omdat onze liefde geen grenzen kent heeft mn personeel besloten om haar vakantiegeld in te leveren. Het personeel van Tom-poes, Hilde Kwam op het fantastische idee om deze crowdfunding op te zetten. Alle kleine beetjes helpen want vele handen maken tenslotte licht werk.
Alvast bedankt!