Update 17 oktober 2019
We hebben met elkaar in september 175 euro naar Anisa en Merisa toe kunnen sturen en in oktober zelfs 350 euro. Bij dit laatste bedrag zat ook de bijdrage van twee donateurs die eenmalig samen 150 euro hebben gedoneerd. Anisa en Merisa gebruiken dit geld nu om hout en kolen voor het begin van de winter te kopen. Daarnaast hebben ze door onze donaties geen stress meer over hoe de maand door te komen, zodat ze zich helemaal kunnen focussen op school. Dat hebben we met elkaar dus heel snel bereikt.
Ik heb op 11 oktober een ontmoeting gehad met het Hoofd van de Central Pflegedienst Leitung van het St. Willibrordziekenhuis in Emmerich. Ik heb met deze mevrouw gesproken over een mogelijkheid dat Anisa en Merisa met ingang van eind 2020 in dat ziekenhuis gaan werken. Dat zou op zich kunnen en dat is goed nieuws dat we natuurlijk gelijk met beiden gedeeld hebben. Er is echter wel een kennisgat en dat moet gerepareerd worden. In het 'ergste' geval zouden ze drie jaar naar school moeten. Dan doemt wel een probleem op, op het gebied van wonen en leven omdat ze dan alsnog geen inkomen hebben. Er is echter ook de mogelijkheid (bij voldoende kennis) om een Freiwilliges Sociales Jahr (FSJ) te gaan doen. Dit is een soort stagetraject waarbij ze 12 tot 18 maanden leren en werken en daarbij 350 euro per maand krijgen. Aan het ziekenhuis is ook een verzorgingshuis verbonden en ook daar zijn mogelijkheden.
Los van bovenstaande is er ook nog een organisatie die, tegen betaling, bemiddelt tussen zorginstellingen in Duitsland en mensen van buiten Duitsland die daar in de zorg willen gaan werken. Deze organisatie is inmiddels bekend bij de meiden, zodat ze ook zelf aan de slag kunnen. Op een paard wedden is immers niet handig.
Hoe dan ook, het curriculum van de schoolopleiding zal bekeken moeten worden. Het ziekenhuis in Emmerich heeft hier al om gevraagd. Om dat van school te krijgen moesten Anisa en Merisa eerst nog even 20 euro neertellen en dan krijgen ze alleen maar de drie jaar die ze tot nu toe gevolgd hebben. Ik heb ze aangegeven dat ze in dezelfde trant dan zelf maar het vierde en laatste leerjaar moeten produceren om in ieder geval een compleet document ter beoordeling aan te kunnen bieden. Ze gaan dat dus toesturen en dan kunnen we zien op welk niveau beiden acteren.
Ik heb van de meiden begrepen dat ze zielsgelukkig zijn met alle bijdragen die we met elkaar voor ze neertellen. Dat hebben we dus ook met elkaar bereikt. Ze geven ook aan dat er nog nooit in hun (jonge) leven mensen zijn geweest die zich zo direct in de positieve zin van het woord om hen bekommerd hebben. We coachen ze daar waar nodig/mogelijk en proberen ze zo veel mogelijk zelf in control te laten zijn.
We gaan onderzoeken of de busmaatschappij die tussen Utrecht en Tuzla pendelt een doosje met 'typisch Nederlandse dingen' zou willen meenemen voor beiden. Mocht dat zo zijn dan kunnen we wat samenstellen en mocht je daaraan mee willen doen, dan horen we van jullie. Ik kom daar nog wel op terug.
Inmiddels is ook het eerste stookhout bij de meiden bezorgd en hebben beiden de eerste termijn voor de cursus Duits op B1-niveau kunnen betalen.