Een kleine introductie

Mijn naam is Kim Hoogenberg. Ik houd van goede doelen en ik houd van helpen. En in de basketbalwereld is "help de helper" (neem verdedigend de 'man' over die iemand ander zijn 'man' heeft overgenomen) een "fundamental" welke ik altijd automatisch toepas.

Voor mij is er dus geen betere match dan het helpen van mijn lieve en stoere vrouw die naar Oeganda afreist om anderen iets te leren. Om op lokaal niveau iets bij te dragen aan een geweldig programma  en om alle kennis die ze daar opdoet over de cultuur en over zichzelf weer mee terug te nemen naar Nederland. Hierdoor kunnen wij met ons toch wel beperkte besef van hoe het er in de Wereld aan toe kan gaan, ook weer wat leren.

CEPO

Mijn vrouw reist af naar Oeganda, waar een lokale vrouw besloot iets bijzonders op te zetten. Nadat Samantha haar universitaire studie had afgerond, kon zij geen baan krijgen. Zij richtte vervolgens CEPO (Community Empowered Programme Organization) op, een programma dat de lokale community ondersteunt in voorlichting, scholing, hygiëne, realiseren van lokale projecten, ondersteunen van hulpbehoevende ouderen, enzovoorts.

In de afgelopen periode is het programma verantwoordelijk geweest voor enorme bijdragen aan de lokale omgeving, waardoor vrouwen instaat zijn om zelfstandig een vak uit te oefenen, zoals het naaien van kleiding en waardoor er veel meer bewustwording is gecreëerd met betrekking tot hygiëne. Bovendien heeft CEPO een schooltje opgericht waar kinderen nu echt les kunnen krijgen. Duidelijk is ook dat er nog veel kan en moet gebeuren om de mensen zelfstandiger te maken en het leven wat minder hard en minder ziektegevoelig. Zo is HIV/Aids bijvoorbeeld erg aanwezig en er is te weinig voorlichting om daar verandering in te brengen. CEPO draagt ook hier haar steentje bij.

Waarom bijdragen?

Het lijkt allemaal zo simpel. Je werkt allebei, je woont in Nederland en je komt niets tekort. Waarom dan in hemelsnaam een actie als deze starten?

Enkele van mijn beweegredenen zijn:

• Mijn vrouw wil heel graag spullen meenemen naar Oeganda en doneren aan de community. Zaken die ze tekort komen of welke daar relatief duur of bijna niet te verkrijgen zijn. Denk hierbij aan schoolspullen, hulpmiddelen en baby-/kinderkleren.
• Er is extra bagageruimte geclaimd voor het meebrengen van deze spullen. Deze actie zou het mogelijk kunnen maken om direct en in afstemming met het programma bepaalde goederen mee te nemen naar de omgeving van Masaka in Oeganda.
• Hiernaast wil ze graag een bedrag van € 1.500,- of € 2.000,- schenken (afhankelijk van wat we binnen kunnen halen en overhouden). Ze wil graag ter plaatse bekijken wat in haar ogen een goede besteding zou zijn, uiteraard in overleg met de organisatie.
• Het project zelf en de reis- en verblijfskosten zijn duur (eigenlijk breng je door deelname aan een project als deze geld én jezelf naar het programma);
• Hiernaast kost deelname aan dit project nog ongeveer een maand onbetaald verlof van mijn vrouw (waarvoor uiteraard hartelijk dank voor haar werkgever om dit überhaupt mogelijk te maken!);
• Ik ken de collectebus al vanuit mijn kindertijd en toen vond ik het net zo spannend om aan de deur te staan als mijn kinderen nu. Ik geef nogsteeds trouw, hoewel er steeds minder kleingeld in huis is en ik collectanten daarom ook vaak verzoek een contactloos pinnen-apparaat mee te nemen. Dat gaat er echt wel komen, maar dan nog, de projecten die langs de deur komen zijn tegelijk vaak zó bekend als zó abstract. En daarbij kennen we ook alle verhalen van projecten waarbij geld aan de strijkstok blijft hangen. In dit geval gaat mijn eigen vrouw met haar poten in de klei. Ik ben daar trots op! Maar het kost ook veel energie aan het thuisfront om zoiets mogelijk te maken. Denk bijvoorbeeld aan 4 weken in je eentje met twee kinderen, druk met werk, school en opvang in twee verschillende plaatsen en tussendoor nog wat proberen te sporten, et cetera. Ik doe het graag en ik geef met al mijn ziel en zaligheid ook nog een zak geld mee aan dit project.

Geef dus graag gul, want het geld kan goed gebruikt worden, direct en indirect. Het overschot aan Euro's wordt heel bewust in spullen gestoken waar de lokale bevolking, van baby's en kinderen tot ouderen écht iets aan hebben.

Nadien zullen wij uitaard alle bestedingen, maar vooral ook ervaringen en reacties van de mensen aldaar, delen met iedereen die dat wenst.

Op 11 november zal ik aan mijn vrouw het totaal opgebrachte bedrag presenteren en ik hoop dat we iets heel erg moois kunnen bewerkstelligen in Oeganda.

Alvast hartelijk dank namens mijn vrouw, Samantha, CEPO en Masaka en omgeving!