Op 24 maart 2018 loop ik de 30 van Zandvoort, Met liefde. Voor Stichting Earlybirds.
Volg mijn pad: Mensen zoals ik
De eerste ideeën ontstonden aan een keukentafel op een zondagmiddag. Een vriendin die zei: “Dus jij loopt de 30 van Zandvoort. Ga jij je nog laten sponsoren voor een goed doel?”… Nooit had ik hier aan gedacht. Ik was voornamelijk bezig met de gedachte of ik de afstand wel binnen de tijd zou gaan halen. Verder dacht ik toen nog niet.
Waarom niet?
Want mensen zoals zij, en mensen zoals ik , denken in waar zij iets moois kunnen doen voor een ander.
…Voor alles is een tijd en een plaats. Die zondagmiddag was het mijn tijd om aan het denken gezet te worden. Het kwam op mijn pad, en alles wat op mijn pad komt pak ik aan.
16 oktober
Mensen zoals ik geloven niet in toeval. Mensen zoals ik geloven dat dingen met een reden gebeuren. Dat dingen niet zomaar op mijn pad komen. Ik wilde geld inzamelen en kinderen moesten daar centraal in staan. Zelf heb ik nooit mama mogen worden. Het was tot nu toe niet voor mij weggelegd. Wel was ik zes jaar geleden zwanger. Zoals ik al aangaf: dingen gebeuren met een reden, daarin heb ik mij berust ondanks verdriet dat nog steeds de kop op kan steken. Een gemis dat altijd ergens onderhuids voelbaar is voor een kindje dat niet geboren mocht worden rond 16 oktober 2012.
Op mijn website www.mystorybook.nl spreek ik in de term ‘ridders’ voor hen die mijn achterban vormen. Eén van Mijn Ridders zorgde ervoor dat mijn aandacht werd gevestigd op Stichting Earlybirds. Een stichting waar zij zelf voor fotografeert. Een stichting, afhankelijk van donaties en giften, die elke euro kan gebruiken om het werk belangeloos voort te zetten. Een stichting waar ik mee in aanraking kwam door één van mijn ridders op 16 oktober 2017. De dag dat ik vijf jaar eerder was uitgerekend.
…Mensen zoals ik geloven niet in toeval. Geloof jij dat het toeval is? Dat ik juist op die dag met deze stichting geconfronteerd werd? You may say I’m a dreamer. Ik ben een dromer. Altijd geweest. Dromend van wat ik wil bereiken. Dromend van waar ik een lichtje kan zijn voor de medemens. Een lichtje doorgeven is iets goeds doen voor een ander. Onzelfzuchtig en oprecht. Het overbrengen van het vlammetje dat in je hart zit. Het vlammetje dat warmte overbrengt. Mijn hart gaat uit naar de kleine wondertjes van Stichting Earlybirds.
De wondertjes van Stichting Earlybirds
Stichting Earlybirds. Voor prematuur geboren kindjes. In het ziekenhuis. Kosteloos
Een stichting die bestaat sinds 2013. Een organisatie bestaande uit 300 vrijwilligers waarvan 250 fotografen. “Het doel van Stichting Earlybirds is dat we iedere ouder een mooie herinnering willen geven aan de beginperiode van het leven van hun kindje, ook als dat in het ziekenhuis is.”
Ik bekijk de foto’s op de site van www.stichtingearlybirds.nl. Niet geposeerd, maar beelden van de dagelijkse routine. Puur. Spelen met het diafragma. Oog voor detail. De foto’s die de fotografen weten te maken ontroeren mij. Deze kleine vechtende wondertjes ontroeren mij.
Ik weet niet wat het is om zorgen te hebben over een te vroeg geboren kindje. Ik ken de angst niet voor het leven van de poppetjes zo teer en zo klein dat ze te kwetsbaar lijken om blootgesteld te worden aan de wereld. Wel weet ik dat ik instant hield van het wezentje dat in mijn buik groeide. Het wilde beschermen tegen alles wat kwaad en slecht was. Toen, in 2012. Die drang heeft bij mij maar 15 weken geduurd. Toen werd geconstateerd dat er geen hartslag meer was… Maar wat als een zwangerschap twee keer zo lang duurt, deze liefde zich verder heeft ontwikkeld, verdiept, en je kindje zonder aankondiging ineens met 30 weken wordt geboren?
Stichting Earlybirds maakt voor de ouders die hier mee te maken krijgen kosteloos een schitterende fotoreportage in een tijd die gekenmerkt zal worden door zorgen. Liefdevol en met respect.
Met liefde loop ik voor Stichting Earlybirds
Ik loop met liefde voor Stichting Earlybirds. Is dit een uitdaging? Oh yes! Maar net als de kleine wondertjes van Stichting Earlybirds ben ik een vechter. Natuurlijk vraag ik jou om een donatie te doen. Ik vraag je echter met één ding rekening te houden. Ik train er ontzettend hard voor om deze 30 van Zandvoort uit te lopen. Dertig kilometer, daar waar ik een jaar geleden al buiten adem was als ik de straat uit liep. Ik loop in een omgeving die mij dierbaar is geworden in mijn zoektocht naar een gezonder lichaam. Het pad dat ik het afgelopen jaar aflegde. De stichting kan jouw hulp heel goed gebruiken. Laat het feit of ik de eindstreep wel of niet haal niet een reden zijn om geen donatie te doen of deze in te trekken. Het wordt in alle dankbaarheid ontvangen. Door mij én door de stichting.
Mensen zoals jij
Mensen zoals ik geloven niet in toeval. Zo geloof ik ook niet dat jij zomaar op deze pagina bent terecht gekomen. Mensen zoals ik, zijn mensen zoals jij. Ook jij draagt dat vlammetje in je hart dat je door wil geven, daarvan ben ik overtuigd. Geef het vlammetje door via een glimlach, een knik, een aardig woord, ... of help mij om de kleine wondertjes van Stichting Earlybirds te helpen. Zo laat je de fotografen hun werk belangeloos voortzetten. Donaties worden met liefde ontvangen. Geef je lichtje door.
Volg mijn pad.
Liefs. Barbara.