Inzamelingsactie voor Jan Hendriks

Jan Hendriks zijn leven is financieel en mentaal volledig overhoop gehaald door overheid, justitie, energiebedrijven en windboeren. Deze fijne vriend, fantastische vader en opa, en strijder tegen onrechtvaardigheid moet tienduizenden euro's proceskosten terugbetalen aan de overheid. Laten wij de Nederlandse overheid vertellen dat zij niet langer over haar burgers heen kan walsen. Dat burgers samen komen om elkaar te steunen als zij slachtoffer van het beleid zijn geworden. Laten wij proberen deze rekening samen, met zijn allen, te gaan betalen, zodat Jan weer verder kan met zijn leven.

Dit verhaal van Jan is te zien in de documentaire 'Tegenwind: het Verdriet van de Veenkoloniën' van de Human/Moondocs die op 31 oktober om 20.20 uur uitgezonden wordt op NPO2. 

Wat is er gebeurd?

Samen met een aantal gelijkgestemden startte Jan Hendriks in 2011 een strijd tegen de komst van een groot windmolenpark dat pal naast zijn woning gebouwd zou worden. Want windturbines, slagschaduw, geluidsoverlast en waardedaling van je huis, wie wil dat nou?

In het begin waren de strijders vriendelijk, optimistisch en vol vertrouwen. Nederland is een redelijk land, Nederlanders polderen. Door vriendelijke protestacties zouden overheden en initiatiefnemers snel inzien dat er veel betere alternatieven waren en het plan laten varen. Maar met ieder protest groeide het besef dat initiatiefnemers en overheden helemaal niet van plan waren te polderen. Het financiële gewin voor initiatiefnemers en boeren was simpelweg té groot. De regels die de overheid ter bescherming van haar burgers had opgetekend werden herschreven of met voeten getreden. Een obscure wet zorgde ervoor dat burgers geen rechtszaak konden aanspannen. Met iedere ludieke actie die niets opleverde groeide de verontwaardiging. Met ieder zwart-gestreept WOB-verzoek dat terugkwam werd de sfeer grimmiger. Iedere verloren rechtszaak maakte duidelijk dat de inwoners van de Veenkoloniën niets meer zijn dan klootjesvolk, onschadelijk en onbelangrijk. Zij werden compleet vernederd.

Wie anderen vernedert kan repercussies verwachten. De strijd werd grimmiger. Onbekenden stuurden dreigbrieven en strooiden hier en daar wat asbest. Niemand raakte gewond, niemand kwam om het leven. Toch bestempelde de Nederlandse overheid dit als een terreurdaad; dezelfde omschrijving als het ombrengen van 90 concertgangers in Parijs. Drie jaar later, de dag vóórdat de bouw van het windpark van start ging, werd Jan voor deze daden opgepakt door een overdadig groot politieteam. Het is kraakhelder dat de initiatiefnemers bang waren voor acties tijdens de bouw. Door Jan op te pakken stuurden zij een niet mis te verstane boodschap: ‘waag het niet om de bouw te hinderen, of je wordt zelf ook vastgezet’.

Uiteraard stond de uitkomst van de rechtszaak al vast. Jan heeft zes maanden tussen de zware criminelen in de gevangenis gezeten. Hij is veroordeeld op basis van flinterdun bewijsmateriaal en zijn weigering om anderen mee te nemen in deze situatie. Nu het verzet gebroken is heeft hij nog een trap na ontvangen; de rekening van zijn advocaatkosten van meer dan €30.000,-, de gedwongen verkoop van zijn opslagterrein, het verlies van zijn inkomen. Laten we samen Jan er weer bovenop helpen!