Dit is een sponsoractie via de Nijmeegse Vierdaagse voor Stichting Sclerodermie Nederland: gf.me/u/szidia
Maar liefst 5 wandelaars gaan dit jaar de NijmeegseVierdaagse (16 tm 19 juli) lopen om de ziekte systemische sclerose ofwel sclerodermie onder de aandacht te brengen. Wil je (een van de ) lopers sponsoren …en dus onze stichting? Dat zou prachtig zijn!
Wat doen we met het geld? Wij ondersteunen sclerodermie-patiënten met onder andere uitjes, lotgenotencontact en voorlichting en om zo het leven wat draaglijker te maken.
Onze lopers zijn:
Ardie Derks (patiënt)
Bianca Wouters (patiënt)
Marlouce Biemans
Tineke Lentz (patiënt)
en haar man Fred
Ik wandel zelf mee in gedachte ;)
Dank!
Ik ben Martinus Zuiderveld en ik houd van wandelen, dit doe ik sinds 2003. U moet weten, tot 1996 was ik een vrij sportief persoon, fietsen, voetballen en schaatsen. In 1996 heb ik een stoma gekregen en als gevolg van die operaties hebben ze een zenuw geraakt waardoor ik mezelf ook moet katheteriseren.
Sinds die tijd was ik zoekende naar een alternatief om toch gezond bezig te zijn. Dat is begonnen bij een feestje van mijn buurman, die 50 werd en toen kwam het gesprek op een wandeltocht die hier in de buurt zou worden gehouden. Daar wilden we met een groepje wel aan deelnemen.
Zo gezegd, zo gedaan. Een paar kaar trainen, op oude bergschoenen die wel stevig genoeg zouden zijn. Nou, daar kwam ik bedrogen uit, halverwege die tocht van 40 km moest ik noodgedwongen opgeven omdat ik onder beide hakken blaren van wel 5 cm doorsnee. Dus geen succes. Maar het zaad was gezaaid. Andere schoenen gekocht en goede sokken aan, en ik ben gaan trainen, lid geworden van een wandelclub, de Flal, uit Friesland, en vele tochten gelopen.
Waarom loop je de vierdaagse van Nijmegen niet, hoorde ik steeds vaker. Dus dat begon toch wel een beetje te kriebelen, maar mijn stoma hield me tegen, waar moest ik heen tussen die dik 40.000 lopers en die misschien wel 200.000 toeschouwers langs de kant als ik mijn stoma moest verzorgen? Op een gegeven moment toch opgegeven en gelijk ingeloot.
In 2009 liep ik mijn eerste vierdaagse, via de VVV was ik bij een gastgezin in de kost in Malden. Het sponsorlopen begon toen net een beetje op te komen. In 2010 ben ik gaan lopen voor de maag-lever-darmstichting. Ik ging toch wandelen en als je daardoor ook nog geld bij elkaar kunt krijgen voor een goed doel geeft je wandeling nog meer inhoudt.
Ik weet niet meer in welk jaar precies ik ben overgegaan om te gaan wandelen voor de sclerodermie stichting, maar dat gaf me nog meer voldoening, omdat mijn vrouw getroffen is door die ziekte, die nog behoorlijk onbekend is. Daarbij kwam ook dat de MLDS, ook al een landelijke collecte had. Hierdoor had ik het gevoel dat ik een bijdrage kon leveren aan meer bekendheid van de sclerodermie.
Ik heb dit gedaan tot en met 2018, mijn tiende vierdaagse. Ik ben nu een z.g. gouden loper, en vind het nu wel mooi geweest, niet het wandelen hoor, maar wel met de Vierdaagse. Er blijven nog genoeg uitdagingen, b.v. het Pieterpad (480 km), waar ik halverwege ben, en het Pronkjewailpad, (350 km) waar ik net aan begonnen ben.
Groet Tinus Zuiderveld.
Dit jaar loop ik voor het eerst de Nijmeegse Vierdaagse. Daarvoor had ik daar nog nooit over
nagedacht. Het enige dat ik ervan wist is dat er veel militairen meedoen vanuit de hele wereld en dat
de deelnemers veel blaren opgelopen. Of flauwvallen door de hitte. En dat ze daarom water en
ijslollies uitdelen.
In 2018 kwam ik er voor het eerst echt mee in aanraking, en hoe! In plaats van Jasmijn Hofman, op
dat moment een gekneusd bestuurslid van de Stichting Sclerodermie Nederland, mocht ik de
sponsorlopers verwelkomen aan het einde van de laatste dag. De gedrevenheid van de mensen en
het enthousiasme waarmee zij hun inspanning leverden was zéér inspirerend. Bovendien hou ik erg
van ijslolly’s en al snel kwam er “volgend jaar doe ik ook mee!” over mijn lippen. Ik ga dan ook mijn
best doen om in de buurt te komen van de grootste sponsorloper voor sclerodermie aller tijden,
Martinus Zuiderveld, die tien jaar heeft gelopen. Ik hou het maar even bij 1 keer...
Ik ben al erg serieus aan het trainen. Via Vierdaagse helpt mij hierbij en in ruil voor wat extra euro’s
krijg ik de begeleiding die ik nodig heb. En een opbouwschema. Ondertussen weet ik waarom het een
duursport heet: het duurt lang voor je je kilometers hebt gemaakt. Op de zaterdagen loop ik
inmiddels 35 kilometer en doordeweeks train ik 2x 1,5 uur.
Dankzij de tips van Via Vierdaagse heb ik geen blaren, maar pijn aan mijn voeten toch vaak wel. Dat
valt tijdens het wandelen zelf niet op, want sinds een paar weken stippel ik mijn route uit via de app
Wandelen123 en dat is zó veel leuker dan Google maps! Het weer is tot nu toe best koud, maar daar
kan je je tegen kleden en een regencape helpt tegen de buien. Die gelukkig meestal langsdrijven. De
Bloesemtocht was voor mij ook nieuw; al die bloesems in een ijspegel verpakt zie je normaliter alleen
op het journaal, nu liep ik er vlak langs! En ook loop ik over de scheuren in de grond, nog steeds van
de droogte van vorig jaar. En inderdaad: weinig insecten, ik heb nog geen vlieg ingeslikt.
Ik ben benieuwd hoe het lopen zal gaan als het echt warmer wordt en vooral: hoe het zal zijn om vier
dagen achter elkaar te lopen in een massa enthousiastelingen. Een beetje spannend is het wel (want
is het nu dom of dapper?) maar ik heb er echt zin in!
Of je het nu dom vindt of dapper: de Stichting Sclerodermie kan elke cent gebruiken om lotgenoten
te ondersteunen. Kan jij ook wat geven?
Marlouce Biemans