Mijn Pumba, ze is mijn alles, bijna 20 jaar bij me en zo gezond als maar kan, maar een Schildklier Adenoom koste haar bijna het leven en enige remedie was de vergrote schildklier laten verwijderen. Dit werd een spoed ingreep, ze was zo ziek hoge koorts en alles op de kletter, de DA heeft dan ook nog nooit zo'n grote schildklier in zijn totaliteit verwijderd. Alles was goedaardig en de andere schildklier was volledig normaal, Betekent een wondertje want ze had er allang niet meer moeten zijn en ik denk weleens :' Ze het heeft gered al die tijd, omdat ik ernstig ziek ben en haar niet kan missen nog," dat klinkt stom maar ze heeft de ingreep super doorstaan en is weer gezond. Ik stond voor een keuze, er was maar 1 oplossing dat was een spoedoperatie, maar dat koste me nogal wat en dat komt je zo rauw op het dak, maar daar is toch geen discussie over mogelijk ?"' Ze is 1 van de 5 katten, waarvan er al 3 bijna 20 jaar bij mij zijn. Waarvan 2 nierpatient zijn geworden, Frans vrolijk mijn Clini kat is 2 maal vergiftigd met rattengif en deze kosten zijn vrij extreem, hij heeft een permanente lichte nierschade opgelopen maar is verder kerngezond maar wel afhankelijk van zijn nierdieet, Pumba eet nog steeds natvoer we hopen dat ze straks weer gaat kauwen. Ik kan het allemaal niet meer doen, dus de medicatie en het nierdieet, ik doe dat met alle liefde. Al jaren neem ik een boterham minder. Ik heb een WAO uitkering en ga medisch achteruit. ik heb een progressief syndroom, ben afhankelijk in veel opzichten en zij geven mij reden om door te gaan, mijn behandelingen zijn gestopt, mijn medicatie zorgt voor mijn functie behoud o.a. Medisch is er niets meer mogelijk, ik ben opgegeven maar hoe het gaat lopen?? 1 en al onzekerheid, dus het is doorgaan op wilskracht en geestkracht, waar mijn katten mijn grootste steun zijn. Ik moet er staan voor ze, en ik ben nooit alleen door hen. Nu weer een dure ingreep, maar wel 1 waardoor Pumba weer volledig gezond zal worden, de schildklier moest eruit anders was ze gestorven, zo zijn er steeds tegenslagen. Die kapotte wasmachine etc. kan mij niks schelen maar er moest wel een andere komen, is voor de thuiszorg wel zo handig, weg was het vakantiegeld. Het enige wat ik wens is dat ze de beste zorg krijgen die ze verdienen. Dat ik mijn plicht kan doen naar hun, zei helpen mij en ik ben het aan hen verplicht om hen te helpen. 15 jaar geleden wist ik niet dat ik nu in deze positie zou zitten, pas in 2009 kwam dat bericht. De zeer geslaagde ingreep van Pumba, daarvan is nog maar een deel betaald en ik moet door. Ik moet om voer om medicatie, preventief handelen vind ik belangrijk, maar de ene tegenslag na de andere. Mijn oudste poes Boefke de lapjes kat op de foto, gaat richting de 29, dus zolang dat goed gaat en ze is happy en voelt zich goed, dan ben ik blij, en ze is krols, zo oud en dan zo krols. Je zou haar jonger schatten, moeder overste die nog in staat is om 112 te bellen het is een zeer bijzondere poes. Altijd zorg ik dat zij eerst te eten hebben en dat alles in huis is, alvorens ik zelf aan de beurt ben, en dat geeft niks, dat doe ik met alle liefde, maar nu sta ik voor een groot probleem. Dit soort ingrepen zijn ontzettend duur en een alternatief was er niet,. :' Ja' Overlijden.' Ze hebben het verdiend, meer dan dat, ik vraag  om steun, door hen te helpen kan ik doorvechten, ik zou niet zonder hen kunnen knokken. Ze zijn de enige directe naaste familie aan mijn zijde die ik nog heb. Vrolijke Frans, de licht rode kater ( 10 jaren oud )  is een echte clini kat, deed dit voorheen wel, zijn Hills KD brokken, de Renal zakjes zijn ook een grote kosten post,  we doen ons best, maar hebben steun nodig want ik kan steeds minder zelf,  zij helpen mij, zonder hen had ik het tot zover nooit gered, en alle kleine beetjes helpen.

Liefs Petra, Boefke, Pumba, Nala, Frans vrolijk en Paulus.