UPDATE 08-11-2020

Lieve allemaal, 

Inmiddels zijn we een jaar verder en wat ben ik dankbaar voor de steun die ik heb mogen ontvangen! Met behulp van jullie donaties heb ik het traject bij Dutch Assistance Dogs kunnen starten. In februari heb ik mijn eigen pup mogen ophalen: Monty. Monty is een Australische Herder en ze is inmiddels 11 maand oud. 

Hoewel Monty dus nog een jonge hond is, zijn we volop aan het trainen om ons basiscertificaat assistentiehond te behalen. Ondertussen zijn we ook bezig met certificeringstaken, die specifiek op mijn problematiek worden afgestemd. Bijvoorbeeld het blokkeren van mensen die op mij af lopen, het signaleren van mijn spanning en het verhinderen van destructief gedrag. We hebben samen nog heel veel te leren, maar ik ben trots op wat we nu al hebben bereikt. Zo durf ik, samen met Monty, weer de supermarkt in, reis ik met het OV en heb ik heel wat sociale contacten opgebouwd. 

Dankzij Monty kan ik in februari weer naar school. Dit betekent voor mij dat er weer hoop is voor een toekomst. Met Monty, voor Monty en door Monty. 

De donaties die ik al heb mogen ontvangen zijn volledig ten goede gekomen aan de kosten voor de trainingen van Monty. Helaas is dit niet voldoende om de rest van haar opleiding te bekostigen. Daarom vraag ik opnieuw of u mij wil steunen. Dit kunt u doen door te doneren via deze site, of door deze doneeractie te delen. 

Monty is ook te volgen op instagram @monty_vixen, zodat u op de hoogte kunt blijven van onze avonturen en haar traject tot assistentiehond. Ik heb ook wat foto's toegevoegd!

Bedankt voor het lezen van deze update. Ik hoop dat u mij en Monty kunt steunen door een donatie te doen. Hier helpt u mij ontzettend mee. 

Liefs,

Marit en Monty

-------------------------------------------------------

Lieve allemaal,

Mijn naam is Marit, ik ben 22 jaar en kom uit Apeldoorn. Ik wil iedereen die mijn verhaal gaat lezen alvast bedanken voor de tijd en de moeite. Ik vind het erg moeilijk om te delen maar dit betekent veel voor me. 

Een groot deel van mijn leven is bepaald door psychische stoornissen, dit begon al op jonge leeftijd. Ik ben al sinds mijn kinderjaren aan het vechten tegen depressies, angstproblemen, een eetstoornis en PTSS. Ongeveer een jaar geleden ben ik opnieuw thuis komen te zitten met een burn-out doordat ik geen grip meer had op de problematiek. Inmiddels ben ik weer een aantal stappen verder en heb ik mijn leven, in vergelijking met een jaar terug, best goed op orde. Ik heb een fijne relatie, lieve vriendinnen, en een veilig huisje. Ik ben ongeveer anderhalf jaar geleden opnieuw gestart met therapie en ben daar nu ook nog mee bezig. Er is een lange weg te gaan, maar door het volgen van deze therapie is de hoop er dat op lange termijn de PTSS leefbaarder zal worden. Wat een mooie aanvulling zou zijn op mijn huidige traject om beter te worden is een assistentiehond.

Begin dit jaar heb ik een intake gehad bij Dutch Assistance Dogs. Dit is een stichting die jongvolwassenen begeleidt in het opleiden van hun eigen assistentiehond. In dit gesprek is er naar voren gekomen dat dit traject goed zou passen in mijn situatie en dat zij geloven dat een toekomstig hondje van grote meerwaarde zou zijn. Daarom mag ik in samenwerking met de coaches van Dutch Assistance Dogs mijn eigen assistentiehond gaan opleiden.

Deze hond wordt getraind om mij te ondersteunen in het dagelijks leven. Zo kan de hond aangeleerd worden om mij wakker te maken uit nachtmerries, waar ik vrijwel elke nacht last van heb. De hond zal ook kunnen signaleren wanneer de spanning erg oploopt, en mij dan helpen door mij af te leiden, mij te beschermen of mij uit een situatie te helpen. Dit is bijvoorbeeld in het OV, in de stad, of met boodschappen doen. Ook word ik door de hond geholpen om uit een sociaal isolement te komen, wat een valkuil voor mij is wanneer het wat minder gaat. 

Door een assistentiehond wordt het voor mij mogelijk om zelfstandig te functioneren, mee te doen in de maatschappij, maar vooral ook weer echt genieten van het leven. Na al die jaren vechten, zou ik het ontzettend fijn vinden om het niet meer alleen te hoeven doen (maar samen met een harig vriendje!).

Ik heb geprobeerd om financiering te krijgen vanuit de zorgverzekering en de gemeente. Helaas heeft dit niks opgeleverd. In tegenstelling tot andere gemeenten heeft Apeldoorn een strak beleid op het gebied van diergebonden zorg, dit betekent dat zij niks voor mij kunnen betekenen. 

Hoe graag ik het ook zou willen, in mijn eentje red ik het niet om het opleidingstraject te bekostigen. Ik voel mij heel kwetsbaar en vind het moeilijk, maar toch wil ik om jullie hulp vragen.

Zou je willen bijdragen aan het opleiden van mijn assistentiehond? Hier zou je mij ontzettend mee helpen. 

Voor meer informatie over de stichting en het werk van een assistentiehond kan je de site van Dutch Assistance Dogs bezoeken op: 

https://dutchassistancedogs.nl