Ik ben geraakt door de donaties die we mogen ontvangen. Heel hartelijk bedankt daarvoor. Er is veel werk te doen in de gemeenschap waar Doris werkt, dus het geld wordt goed gebruikt!
Er zijn een aantal vragen die mensen vaak stellen aan Doris. Ik zal er een paar noemen en haar antwoord erop:
-Hoe is het leven daar in Uganda?
Uganda is een groot land met ook grote verschillen in arme en rijke gebieden. Kidera, de regio waar Doris werkt is heel erg arm. Mensen leven van het eten dat zij voor henzelf verbouwen en zijn daardoor erg kwetsbaar in het geval er geen goede oogst is. Er is verder weinig werk. Er was tot nu toe geen school dus geen onderwijs voor kinderen. Mannen zijn gewend om meerdere vrouwen te hebben, soms wel 4 of 5 die allen in een eigen hutje op het erf van de man wonen. De vrouwen hebben geen stem en worden geacht om voor de kinderen en verbouwing van voedsel te zorgen en hun man tevreden te houden. Er is één waterpomp in de gemeenschap waar vaak lange rijen voor staan, zeker in droge periodes is dat een probleem.
-Wat is de grootste moeite?
De grootste moeiten zijn gebrek aan voeding en gezondheidszorg, de liefde die vaak ontbreekt in de gezinnen. Er is competitie onder de vrouwen onderling waarbij vaak witchcraft wordt gebruikt.
-Waar hebben de mensen behoefte aan?
Ten eerste hebben mensen nodig dat ze de liefde van God persoonlijk leren kennen en daardoor leren Hem en elkaar lief te hebben. Daarnaast is er behoefte aan de basics zoals voeding, want kinderen horen niet met honger naar bed te gaan en als ze ziek zijn zouden ze naar een dokter moeten kunnen gaan.
-Hoe ben jij (Doris) zo betrokken geraakt?
Doris komt zelf uit een rijker gedeelte van Uganda, maar heeft zelf een erg moeilijke jeugd gehad nadat haar vader zijn vrouw en kinderen het huis uit stuurde en zij op straat terecht kwamen. Toen zij, doordat ze haar man leerde kennen, terechtkwam in Kidera en zag hoe de mensen daar leefden raakte dat haar erg en hoewel ze zelf weinig had voelde ze zich door God geroepen om voor een kind te zorgen, en later nog één, en nog één.... zo is het langzaam uitgegroeid tot de situatie waarin we nu zijn.
-Wat zijn jullie plannen?
We hebben nu een eigen stuk grond waarop begonnen is een school te bouwen. Daarnaast willen we graag een huis bouwen waar de meest kwetsbare kinderen, die echt niet meer thuis kunnen wonen een plekje vinden om 'thuis' te noemen. We geloven in verandering. Daarom willen we graag de volwassenen helpen om God te leren kennen door in kleine groepen hen bekend te maken met het evangelie en hen te leren dat er een God is die om hen geeft en dat ze waardevol zijn en ook talenten hebben gekregen die ze moegen ontdekken en ontwikkelen. In groepen kunnen ze bijvoorbeeld aan de slag gaan achter een naaimachine of met het kappersvak. Op school willen we kinderen leren wie Jezus is en hoe Hij wil dat we met elkaar omgaan.