Als er deze middag gebeld wordt over een ''gevonden'' kitten met dichte oogjes, twijfelen we natuurlijk geen seconde en laten het beestje meteen naar ons toe komen.
Eenmaal hier maak ik de bak waar het kleine ventje in zit open, met de verwachting dat zijn oogjes dicht zouden zitten met snot en het beestje een flinke infectie met niesziekte te pakken zou hebben. Deels had ik gelijk....
Bij het openen schrik ik mezelf een hoedje, ondanks dat hij inderdaad dicht zit met snot, en daardoor ook niks kan ruiken, puilen allebei zijn oogje eruit, alles zit onder het snot en uiteraard wordt er meteen naar een dierenarts gebeld... Gelukkig kunnen we vandaag nog terecht.
Aan de oogjes valt niets meer te redden, deze zullen er vandaag nog uit gehaald worden. We hebben de kleine man Popeye genoemd, hij is ondanks zijn jonge leeftijd en het verlies van niet een máár twee zintuigen heel dapper en sterk gebleven!
We willen hem dan ook graag helpen, zodat hij zich kan ontwikkelen tot een grote sterke kater, hetzij zonder ogen. Wij krijgen geen subsidie en deze operatie kunnen wij alleen dan ook moeilijk bekostigen.
Helpen jullie mee aan de toekomst van Popeye?