Hey, 

Hierbij het verhaal van onze Millie. Millie is een 2 jarige tinkerpony. We hebben haar in augustus 2020 aangekocht. Na heel lang wikken en wegen had ik dan toch besloten dat ik ervoor ging, een eigen paard! Mijn doel was om een paardje op jonge leeftijd te kopen om haar zo lang mogelijk bij me te kunnen hebben en haar ook echt tot de laatste dag van haar leven te kunnen bijhouden. 

Zo gezegt, zo gedaan. Daar was Millie! Super lieve tinkermerrie van 2 jaar. Knuffelt graag, krijgt graag aandacht, lief in omgang, braaf op straat... kortom DE perfecte pony! 

Na dat ik haar 2 maanden had, begon ze linksachter een beetje mank te lopen. Even de hoefsmid erbij gehaald maar hij dacht eerder dat het een probleem bij de knie was. Diezelfde dag is dierenarts nog foto's komen maken van haar knie... 

De dierenarts was heel duidelijk: 'laat haar maar inslapen, hier kan je niets meer aan doen.' Het bleek (volgens die dierenarts) dat ze onderontwikkeld was, haar knieschijf flinterdun was en op de totaaaal verkeerde plek zat. 

Dat kwam hard binnen! Nu ben ik wel van de second opinions, dus zo gezegd zo gedaan. Enige tijd later hebben we een andere dierenarts laten komen voor nog meer foto's en een echo. hier veranderde het verhaal al volledig... ze zag inderdaad dat de knie op een hele rare plek zat, maar alle botten, kniebanden en knieschijf waren gewoon mooi en intact. Alleen zit alles VOLLEDIG verkeerd en is er ook geen mogelijkheid om van buitenaf dit weer op orde te krijgen. 

Ook deze dierenarts zei: 'breng ze anders maar terug naar de vorige eigenaar.. Hier ga je zelf toch niet aan beginnen?' 

Nu snap ik die reactie wel, maar ondertussen is Millie mij heel veel waard. Ik goede en slechte dagen is ze er altijd met haar volle enthousiasme om me op te vrolijken. Haar karakter is van goud!

Ik kan haar echt niet laten gaan! Ik wil alles proberen om haar te redden, en ze een mooi een waardig leven te geven. Ik heb haar gekocht toen ik het zelf moeilijk had, en zij heeft mij al zoveel moed en vreugde teruggegeven sinsdien en ik kan haar echt niet loslaten.. 

Wat moet er nu gebeuren: ze zal eerst een MRI-scan moeten krijgen, zodat de chirurgen echt in detail kunnen zien waar alles gesitueerd is. Dan zal ze onder het mes moeten... 

Ze heeft een unieke aandoening, wat maakt dat ze pas effectief alles gaan kunnen zien als haar knie opengesneden is. 

Ik wil haar echt die kans geven, maar ik kan dit financieel jammer genoeg niet aan. De operatie zal ongeveer 10.000 euro kosten. 

Hopelijk kan ik via deze weg al een beetje bijeen sparen om haar toch die kans te kunnen geven. Als is het een beetje, elk zetje is er één in de goede richting. 

Alvast bedankt om mijn verhaal te lezen.