Hallo Allemaal,

Mijn naam is Buddie!
Ben een hele actieve, vrolijke, lieve pup van 5 maanden oud!

Doordat ik zo actief ben ken ik helaas mijn grenzen niet zo goed en denk ik soms dat ik heel de wereld aankan. Maar helaas is dat mij deze week even op een harde manier verteld dat dat niet zo is.

Afgelopen dinsdag was ik lekker aan het spelen alleen dacht ik even dat ik echt een vogel was en sprong heel hoog in de lucht. Bij het neerkomen gleed ik weg en viel ik op de grond. Waarna ik gelijk heel hard begon te gillen van de pijn. En mijn rechter achterpootje niet meer wilde gebruiken. Mijn baasje heeft gelijk de dierenarts gebeld en ze adviseerde om pijnstilling te geven omdat het waarschijnlijk spieren kwestie zou zijn. 

Met de medicatie voelde mijn pootje nog steeds niet lekker. De nacht heb ik in de bench zo dicht mogelijk bij mijn baasje geslapen en mij niet verplaatst. De volgende dag deed mijn pootje nog steeds heel veel pijn en wilde ik wel spelen, rennen en blij zijn zoals ik altijd doe en omhoog springen maar dat gaat nu allemaal niet. 

Mijn baasje zag dat en vertrouwde het niet en heeft nog een keer de dierenarts gebeld. S'avonds mochten we gelijk langs komen. Ik moest op de foto, een röntgenfoto, daar had ik nog nooit van gehoord. Maar oke het zal wel goed zijn mijn Baasje geeft mij mee aan de dierenarts zij vertrouwd ze dus dan kan ik dat ook doen. 

Uitslag van de foto: helaas moesten we lang wachten nadat de foto's gemaakt waren. De dierenarts die wist het niet zo goed en is in de boeken gedoken om alles op te zoeken wat het zou kunnen zijn. Daarna heeft ze mij en mijn baasje weer naar binnen geroepen en de foto's laten zien. Mijn baasje zag ook al dat er iets niet goed zat in mijn knie. 
De foto's zijn doorgestuurd naar een specialist om verder er naar te kijken. De volgende dag zou mijn baasje gebeld worden met de uitslag van de specialist en helaas ik moet geopereerd worden en snel. Het is gebroken mijn groeischijf is verplaatst en een stukje eronder is afgebroken. Ze moeten het met pinnen vast gaan zetten. 

Mijn baasje is best wel een beetje verdrietig omdat ik nog zo jong ben maar weet dat het moet om voor mij nog een goede toekomst te hebben met een goed werkende knie.

Dankje wel voor het lezen van dit verhaal!
Pootje van Buddie en liefs van mijn baasje Tamara 

p.s. mocht je nog meer willen weten mag je altijd een kijkje nemen op mijn instagram @buddiethemorkie