Wij zijn een gezin met 2 kinderen en hulphond in opleiding Charlie. Waarvan onze oudste de Diagnose autisme heeft. Ik zelf heb nadien ook de diagnose Autisme gekregen. Vanaf de geboorte van onze oudste zoon lopen we eigenlijk al in de hulpverlening. Jarenlange trajecten hebben we achter de rug tot een gezinsopname aan toe. Eigenlijk is er niet iets wat ons en onze zoon eigenlijk echt geholpen heeft. Tot we onze hond Charlie kregen. Deze wilden wij laten opleiden tot hulphond, alleen was dit voor ons niet te betalen. Aangezien mijn man de enigste kostwinner is en ook nog eens de diagnose ms heeft. 

Toen was daar een hele lieve stichting die er voor gezorgd heeft dat wij met Charlie de opleiding konden gaan starten.

Al ruim 2 of zelfs 3 jaar gaat mijn man samen met onze oudste zoon iedere dinsdagavond naar de opleiding. Dat is het mooiste, onze zoon word betrokken in de opleiding en Charlie word op de behoefte van onze oudste zoon opgeleid.

Nu liep Charlie mank en ben ik met haar naar de dierenarts geweest, daar bleek dat Charlie een groot stuk bot los heeft liggen in haar linker voorpoot. Ze mag nu niet meer naar de training en moet geopereerd worden. Wij hadden wel verwacht dat dit duur zou zijn, maar zo duur niet. Doen wij het niet zal Charlie de opleiding niet af kunnen maken en zal hij pijn aan zijn pootje blijven houden. Onze zoon is ontroostbaar, die is bang voor de operatie, maar ook bang als we het niet doen. Charlie is zijn grote steun en toeverlaat.

Wij vragen niet snel iets en proberen altijd een oplossing te vinden, maar op dit moment zijn we wel een beetje radeloos! Hebben ook wel gevraagd of we het in termijnen mogen betalen, maar dat kan alleen in 3 keer, dat is voor ons niet te doen, dat zou nl betekenen dat we bijna 500 euro in de maand af moeten lossen! Vandaar dat wij het op deze manier proberen, alle kleine beetjes zijn meegenomen!