Ik ben Linda, moeder van 3 minderjarige dochters. Sommige mensen kennen mijn verhaal, anderen horen nu voor het eerste een gedeelte. Het valt me zwaar om deze weg te bewandelen omdat ik daarmee wat inzicht geef in mijn privéleven, maar ik zie gewoonweg geen andere uitweg meer. Ik hoop dat iedereen die dit leest op een integere wijze omgaat met wat ik schrijf. Ik wil benadrukken dat het niet mijn bedoeling is om slecht te spreken over personen of over instanties, maar om bloot te leggen wat er aan de hand is zodat er verandering kan optreden voor mijn kind.

Een jaar geleden ben ik abrupt, zonder perspectief met mijn drie kinderen bij mijn ex-partner (de vader van mijn jongste dochter) weggegaan. De situatie was onhoudbaar, het was niet meer veilig voor mijn kinderen. We vonden na tijdelijk onderdak gelukkig al snel een nieuwe woning en daarmee kwam er wat rust terug in ons leven. Helaas was dit voor mijn jongste dochter van korte duur. Ik kwam in aanraking met instanties en heb ondervonden dat het niet vanzelfsprekend is dat haar veiligheid daar centraal staat.

Als moeder moet ik dagelijks knokken om instanties te laten zien wat er aan de hand is. Al ruim 12 maanden heb ik mijn verhaal niet kunnen doen over wat al mijn kinderen hebben meegemaakt. Conclusies worden al getrokken nog voordat er onderzoek is verricht. Hierdoor zijn vele fouten gemaakt. Alle mijn beschikbare energie, tijd en geld gaan op aan deze situatie. Ik doe er alles voor om de fouten rechtgezet te krijgen, om gehoor te krijgen voor de lasten van mijn kind, zodat ze rust krijgt. Ik moet helaas aan de bel blijven trekken en dat kost geld. Inmiddels ben ik ruim 40.000 euro kwijt aan procedures en al mijn beschikbare middelen zijn nu volledig op. Ik heb op korte termijn 15.000 euro nodig voor de aankomende noodzakelijke stappen. Het mag duidelijk zijn dat stoppen geen optie is. Ik kan niet anders dan op blijven komen voor het belang van mijn kind. Ze is nu 21 maanden oud en haar lasten zijn onverminderd. Mijn kind slaapt onder andere al een tijd slecht door de situatie en de andere kinderen daardoor ook. Het houdt niet op. Het wordt tijd dat er nu echt rust komt. Het heeft nu lang genoeg geduurd. Daarom vraag ik uit de grond van mijn hart via deze crowdfunding om hulp. Aan iedereen die om ons geeft en iets kan missen. Help om de ogen van de instanties te openen, dat zij oog krijgen voor mijn kind, de gehele situatie gaan zien en datgene doen wat nodig is om haar leed te stoppen. Mijn kind verdient een veilige toekomst!