Aangenaam! Ik ben Nancy de Wit!

Jaren geleden geboren als ‘zorgenkind’ maar dit heeft mij nooit belemmert om volop van het leven te genieten en dingen te doen waar ik blij van word; saxofoonspelen, lange afstand wandelen en mennen.
Over dat laatste; dit doe ik al jaren met mijn oom Adriaan de Wit als leermeester. In 1996 heb ik mijn enkelspan koetsiersbewijs gehaald. Samen met mijn oom ben ik een huifwagenverhuur bedrijf begonnen. In deze periode hebben we veel mooie kilometers mogen en kunnen maken. In 2012 zijn we gestopt met het bedrijf. De paarden werden te oud en zelf wilde we graag onze energie in zaken steken in dingen die we echt het leukst vonden.
De Haflingers en huifwagens zijn verkocht, maar Storm is op stal gebleven samen met de 2 Nederlands Trekpaarden Lisa en Vera.
Vanaf toen ben ik serieus met Storm aan de slag gegaan. Ik ben wekelijks gaan lessen bij Wilma en we zijn al vrij snel een echt team geworden!

Op het gebied van mijn gezondheid begon het heel slecht. Ik ben geboren met een slokdarmafwijking. Deze zat vast aan mijn longen. Hart, Nieren etc. werkte niet mee. Ik had maar 1 neusgat. En kon dus ook niet drinken uit een flesje. Dit is door een operatie wel verholpen, maar helaas moet ik er toch allemaal mee leven. De perastaltische beweging van mijn slokdarm blijft onregelmatig. Dus moet goed opletten met eten en drinken. Als het blijft zitten, dan.... Hierdoor krijg ik vaak longontstekingen, Prednison en antibiotica kuren, vermoeidheid, benauwdheid, diabetes, luchtweginfectie, Astma, Bronchitis, hooikoorts, en uiteindelijk de conclusie dat ik aan Chronische vermoeidheid lijdt. Hiervoor ben ik een traject gestart om hiermee te leven. Dit wordt een Cognitieve gedragstherapie genoemd.
Vanaf die tijd is mijn leven drastisch veranderd. Ik moest opnieuw beginnen met mijn dagen indelen en alles heel rustig oppakken en opbouwen. In die tijd heeft Wilma me ‘Storm technisch’ heel goed gesteund om alles op een rijtje te krijgen en toch te kunnen blijven rijden en stukje bij beetje verder te komen. Tijdens het mennen kon en kan ik mezelf goed ontspannen. Ondertussen bouwde ik mijn conditie op door elke dag 1 minuut langer te wandelen.

Aan de psychische kant van het verhaal heb ik veel mindfullnes training gehad en ook geleerd hoe ik met mijn sociale angsten moet omgaan.
Toen ik er klaar voor was ben ik begonnen met het rijden van enkele wedstijdjes maar zonder vaste groom is dat lastig. De eerste paar marathons zijn Dirk en/of Wilma mee geweest. Zo heb ik veel geleerd en wat kilometers kunnen maken. Het ging steeds beter en ik wilde stiekem meer!
In september 2016 was de behandeling klaar en voelde ik me ook weer goed. Echter, toen overleed mijn vader die al ruim 1,5 jaar op een gesloten afdeling zat. Dit viel erg zwaar. Ook omdat ik me niet goed kan uitten.
Door het mennen kon ik mijn gedachten echter goed verzetten en mijn hoofd leeg maken. Een echte uitlaatklep dus!

Inmiddels had ik een enthousiaste groom gevonden die Storm en mij goed kent. 2 Vliegen in 1 klap dus! Monique gaat graag mee en ik heb veel aan haar indirecte steun. Tijdens een dressuur proef kan ze de grootste onzin uitkramen om mij te laten lachen en ontspannen en in de Marathon weet ze Storm net nog een tandje bij te laten zetten wat resulteert in leuke wedstrijden en mooie resultaten.
Het was een hele weg om te komen tot waar ik nu ben. Maar met de nodige hulp en steun houd ik alles op een rijtje!
Nu ik mijn ‘way of life’ en een vaste groom gevonden heb, wil ik graag doorgaan zoals we nu bezig zijn of eigenlijk.. willen we nog een stapje verder gaan.
We willen actiever gaan rijden, zowel onszelf als Storm van een betere conditie gaan voorzien, hoger in de klasseringen proberen te komen, onszelf mooi kunnen presenteren en een andere kar. Mijn huidige kar is enorm stug en schokkerig waardoor ik elke hobbel voel en ik klachten aan mijn rug krijg. Omdat we de middelen niet hebben, willen we proberen om mensen en bedrijven actief te krijgen en ons te sponsoren. Elke euro is er een.
Ben jij enthousiast en zou je wat voor ons kunnen en willen betekenen? Neem dan contact op met mij!

Uiteraard heb ik zelf niet stilgezeten. Ik heb met veel pijn en moeite, de laatste kilometers op mijn tandvlees mijn 9e 4daagse van Nijmegen gelopen. Hiermee heb ik al een grote bijdrage voor mijn marathonwagen opgehaald. !

Heb je vragen/opmerkingen of wil je wat bespreken? Stuur me dan een privé bericht via Facebook Messenger of een mailtje op: pc.dewit72@gmail.com.