Al ruim 20 jaar heb ik te maken met de ziekte Reumatoïde Artritis (RA). Vanaf mijn 27e jaar heeft deze ziekte mijn leven beheerst, bepaald en compleet op de kop gezet.
Het heeft er onder andere voor gezorgd dat ik niet meer kan en mag werken, iets wat ik 30 jaar lang met heel veel plezier heb mogen doen. Dit mis ik enorm kan ik u verzekeren, de hele dagen thuis zitten valt mij enorm zwaar.
Helaas ben je in Nederland afgeschreven als je economisch niets meer bij kunt dragen aan de maatschappij. Na 30 jaar hard te hebben gewerkt wordt je door de Nederlandse regering afgedankt met een miniem bedrag per maand.
De kosten blijven maar oplopen, steeds meer moet je zelf gaan betalen zoals bepaalde medicatie of aanpassingen in huis. Als je dan ook nog eens 50€ per maand moet inleveren van dit kabinet zakt je moed echt in je schoenen.
Op dit moment ben ik, samen met een stichting, zoekende naar woonruimte die geschikt is, of gemaakt kan worden, voor een persoon met R.A. Bijvoorbeeld een appartement waar alles gelijkvloers is. Mocht dat op de vierde verdieping zijn met lift is dat geen probleem. Ik krijg hiervoor gelukkig wel een medische urgentie maar geen vergoedingen zoals verhuiskosten en vergoedingen voor de aanpassingen.
Denk hierbij aan speciale steunen voor op de badkamer of een verhoogde toilet pot, bijbetaling voor een verhoogde keuken, wat aardig in de papieren gaat lopen. Er zijn nou eenmaal regels in ons land die bepalen wat je wel of niet vergoed krijgt. Voor eerder genoemde voorbeelden ben ik simpelweg te jong om hier een vergoeding voor te krijgen.
Daarnaast zijn de kosten van mijn ziektekosten verzekering fors gestegen evenals mijn eigen risico, ook hier krijg ik geen extra tegemoetkoming voor door mijn relatief jonge leeftijd van 46 jaar. Je zou kunnen stellen dat ik door de regels in ons bureaucratische systeem een beetje buiten de boot val in het land der vergoedingen.
En daarom probeer ik via deze crowfunding actie mijn financiële leed, die voor een groot deel door mijn ziekte ontstaan is, een klein beetje te verzachten. Bij de pakken neer zitten kan altijd nog is mijn standpunt. Na verwachting gaat een woning die geschikt is voor een R.A patiënt een positieve invloed hebben op mijn aandoening. Nu moet ik elke dag veel trappen lopen om buiten te komen, en natuurlijk ook weer op. Wonen in een appartementen complex met lift in een gelijkvloerse woning zou voor mij al een levens verbetering van 50% zijn. Beter worden gaat nooit meer lukken. Maar door kleine aanpassingen, die helaas veel extra geld kosten, krijg je als R.A patiënt meer rust waardoor de aandoening stabieler en beter behandelbaar wordt. Dat is mijn uiteindelijke doel waar ik alles voor uit de kast wil en ga halen om te bereiken, en hopelijk kan ik dan (licht) vrijwilligers werk gaan doen om zo weer iets terug te doen voor de maatschappij.
Mocht u mij hierbij willen helpen dan ben ik u echt zeer dankbaar!