Beste lezers,
Wat fijn dat jullie de moeite nemen om mijn verhaal te lezen!
Ik ben Anita, een vrouw van 35. In april 2010 kreeg ik de diagnose MS. Op dat moment stortte mijn wereld in, want ik had géén idee wat mij te wachten stond. Gelukkig was het ziekteverloop in het begin rustig; ik werkte, reed auto, ondernam regelmatig dingen. Ja dat ik last van mijn been had was een feit, maar daar was prima mee te dealen.
Op een gegeven moment besloten mijn man en ik dat wij een kindje wilde. Mijn gezondheid was op dat moment stabiel, dus lieten wij ons door de neuroloog en andere specialisten informeren over eventuele gevolgen van een zwangerschap in combinatie met MS. De algehele conclusie was dat het gros van de vrouwen tijdens de zwangerschap minder schubs (‘aanvallen’ van MS) ervaart en een klein percentage zou meer klachten ervaren. Dit kleine percentage was voor ons geen reden om er niet voor te gaan. Want tsja, zo’n vaart zal het wel niet lopen.
Nou WEL dus! Van een energieke, lopende vrouw veranderde ik in een lusteloze hulpbehoevende vrouw. Ik had overal hulp bij nodig; thuiszorg om te douchen en aan te kleden, taxi om naar het revalidatiecentrum te gaan en hulptroepen die met mij aten, omdat ik anders niet at. Gewoon echt geen energie.
Toen in december onze dochter 6,5 week te vroeg is geboren waren wij overdonderd en dolgelukkig! Wat een rijkdom! Gelukkig kreeg ik weer wat meer energie en kon ik met een heleboel aanpassingen in ons huis zelf zoveel mogelijk voor mijn dochter zorgen.
Inmiddels is de situatie zo dat ik dagelijks gebruik maak van een elektrische rolstoel. Met de elektrische rolstoel en de scootmobiel waar ik mij mee kan verplaatsen wordt mijn wereldje klein.
Daarom wil ik zóóóó graag ZELF in een aangepaste bus rijden! Dit zodat ik mijn zelfstandigheid en vrijheid weer optimaal kan benutten. Dat ik ZELF met onze dochter naar opa en oma kan die 45 minuten bij ons vandaan wonen, ZELF naar mijn schoonzus en zwager die 30 minuten bij ons vandaan wonen, ZELF ....., ZELF ...., ZELF ....,
Aan de aangepaste bus zitten nogal wat kosten verbonden. Omdat ik inmiddels niet meer werk ben ik aangewezen op de WMO. En u raad het al....de WMO vergoed bar weinig. Ik kan gebruik maken van de afkoopregeling van het openbaar vervoer, maar deze kosten dekken bij lange na niet de kosten van de aangepaste bus...
Daarom wil ik u heel graag om financiële hulp vragen. Hetgeen waar ik geld voor inzamel is een aangepaste bus met onder andere;
-elektrische deuren
-tillift
-bestuurdersstoel op een rail om het instappen te vergemakkelijken
-kniegas
-handbedrijfsrem rechts
-elektrische rolstoelvergrendeling op de vloer
-vergrendelpunt voor de rolstoel
-enz.
-enz.
Alvast heel hartelijk bedankt! 🍀
Groeten Anita