Hoe het ooit begon

We hadden nog nooit vogels gehad maar werden wel ernstig verliefd op ons eerste mannetje die al snel een dame wilde.

Die ene dame dat werden er twee want beide zochten een nieuwe baas. 

Zo begon het allemaal.........tot we een mooie pop op een filmpje online zagen. Ze kon niet goed lopen en zat in een winkel te koop. Iedereen vond haar zielig en zag dat ze hulp nodig had maar niemand durfde het aan. Ik ben haar gaan halen en voor ik haar mee naar huis nam zijn we op bezoek gegaan bij de vogelspecialist. Daar bleek vanaf de rontgenfoto dat deze dame een ernstig voeding tekort heeft gehad waardoor ze voeding uit haar botjes is op gaan nemen. Haar botjes zijn daardoor zo krom getrokken dat ze nooit meer lopen kan.

Eigenlijk kwam zij ons vertellen dat haar soort gewoon een helpend pootje nodig heeft hier en daar. Deze dieren zijn net 2 jarige kinderen met elk hun eigen karakter. Ze voelen verdriet, eenzaamheid maar ook geluk en warmte.........ze zijn echt vreselijk mooi van binnen en buiten.

We hebben haar Hope genoemd omdat ze ondanks haar handicaps een vrolijke lieverd blijft. Hope staat voor toekomst en dat is wat wij deze dieren graag geven.....een mooie toekomst. Zo begon onze opvang.

Wat wij doen

Wij, mijn 17 jarige dochter en ik, halen valkjes op die hulp nodig hebben of ontvangen ze hier in onze opvang. Het maakt ons niet uit hoe ver het rijden is, als ze hulp nodig hebben gaan wij die geven. We hebben wel ritten van een uur enkele reis gemaakt en soms ook midden in de nacht en soms ook langer om een diertje op te halen. Dikke tranen op de terugweg van wat we daar zagen. Dan kom je thuis met zo een diertje en ga je proberen het beter te maken.........niet is mooier dan zo een hoopje ellende op te zien bloeien tot een gezond zelfverzekerd dier!! Wij kunnen het niet over ons hart krijgen om te weten dat er 1 in nood zit en dan niets te doen en dan hebben mensen je snel gevonden bij het zien van een extreem slechte situatie. Valkjes die binnen komen kijken we na en zetten we in quarataine tot we weten of ze wat mankeren of niet. Vermoeden we iets dan bezoeken we de vogelarts om het te laten nakijken. Medicatie kunnen we zelf ook geven in overleg met de vogelarts maar soms is er meer nodig en dan worden ze opgenomen tot het beter gaat. Alle kosten die hierbij komen kijken betalen we uit eigen middelen, reiskosten, arts kosten, verzorging, voer, eventueel dieet, alles en dat is soms best veel. 

Nu hebben we het vooral over de valkparkieten maar als er iemand voor de deur staat met een gewonde koolmees, duif of kraai dan kunnen wij ook niet anders dan helpen......je kunt nu eenmaal niet je rug toe keren als je een dier in nood ziet........dan zet je alles aan de kant en ga je er voor.

Als er een valkje of ander dier binnen komt

Eerst kijken we de vogel goed na of het geen vedermijtjes heeft, wondjes, lange nagels, of de snavel intact is etc. We wachten op de ontlasting om te zien of dat er normaal uit ziet. Indien nodig nemen we contact op met onze vogelarts. Hierna gaan we de vogel eerst een poosje rust geven. Het dier laat zelf zien wanneer hij of zij toe is aan meer dan rust en dan haken we in. We kijken hoe het dier reageerd op gewone dingen en zoeken toenadering. Soms kost dit veel tijd als ze geen mensen gewent zijn. We observeren de vogel hoe het zich gedraagt tussen de soortgenoten en kijken waar haar of zijn behoeftes liggen. Pas dan hebben we een beeld van welk soort thuis het nodig heeft en gaan we op zoek naar het juiste adres.

Wat wij vragen

Nu vragen wij u om ons te helpen....... om hun te helpen. Het worden er steeds meer dus de kosten lopen daardoor ook aardig op. Hoe meer plek we kunnen maken hoe meer we er kunnen helpen. Inmiddels hebben we er een dagtaak aan naast ons werk maar nog steeds zien we naast het verdriet ook het mooie van dit werk.

U bent vrij om inzage te krijgen in de speciaal voor hun geopende rekening om te zien wat er met hun geld gebeurd. Daar is niks geheims aan dus vraag daar gerust naar. 

Hoe we werken

Mei 2016 zijn we de opvang begonnen en inmiddels hebben we al veel gezien en meegemaakt. Soms mooi en leuk maar soms ook minder leuk. We hebben al veel valkparkieten een nieuw thuis kunnen bieden en hun baasjes zijn daarvoor best door een strenge selectie gegaan want wij moeten wel heel zeker zijn van een goed thuis voor we ze laten gaan. Het thuis moet passen bij het karakter van het dier en ook bieden wat dat specifieke dier nodig heeft. Mensen kunnen komen kijken bij onze valkjes maar als ze verhuizen brengen wij ze zelf naar hun nieuwe thuis zodat we weten waar ze blijven. Ook vragen wij een udate om te horen of er problemen zijn en of we nog ergens mee kunnen helpen. We werken met een contract bij een adoptie zodat alle afspraken duidelijk zijn voor de adoptie echt afgerond word.

Of ze nou niet kunnen vliegen, niet kunnen zien of niet kunnen lopen......ze verdienen allemaal een kans in het leven toch?

Ze zijn afhankelijk van ons als mens, laten we ze helpen.