Voor mijn schoonvader. Voor iedereen met Huntington. Voor hoop.

Mijn naam is William Striet, 42 jaar, getrouwd en trotse vader van twee dochters van 17 en 11 jaar. Sport is altijd een belangrijk onderdeel van mijn leven geweest: CrossFit, hardlopen, zwemmen, voetballen… en de laatste jaren ook een paar keer een kwart en een achtste triatlon. Maar dit jaar ga ik een stap verder dan ooit: op 20 september 2025 sta ik aan de start van mijn allereerste Ironman in Italië.

Een loodzware uitdaging: 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42,2 km hardlopen. Maar ik doe het niet alleen voor mezelf. Ik doe het met een missie. Voor mijn schoonvader. En voor iedereen die te maken heeft met de ziekte van Huntington.

Mijn schoonvader was een fitte man. Een sterke, betrokken opa. Altijd bezig, altijd scherp, altijd in beweging. Tot die verschrikkelijke ziekte hem langzaam maar zeker afbrak. Huntington. Een erfelijke, genadeloze aandoening die alles aantast: je motoriek, je geheugen, je gedrag, je persoonlijkheid. Ik heb van dichtbij gezien hoe deze ziekte iemand volledig sloopt. Hoe het lichaam niet meer doet wat jij wilt. Hoe je jezelf kwijtraakt, terwijl je er nog bent.

Wat Huntington nog wreder maakt: het is erfelijk. Kinderen van iemand met Huntington hebben 50% kans om het gen ook te dragen. Die onzekerheid – de angst dat het misschien ook in jouw lichaam zit – vreet aan families. Het is niet alleen de patiënt die lijdt, het zijn ook de partners, de kinderen, de kleinkinderen. Het raakt generaties.

Voor mijn schoonvader kwam een behandeling te laat. Maar voor velen in Nederland, voor gezinnen die nu leven met die onzekerheid, is er nog hoop. Onderzoek naar Huntington is volop bezig. Er zijn ontwikkelingen. Er zijn kansen. Maar er is ook geld nodig.

Daarom zet ik mijn lichaam in. Voor elke meter die ik afleg tijdens de Ironman wil ik bijdragen aan een toekomst zonder Huntington. Een toekomst waarin kinderen niet meer hoeven te leven met die 50% kans. Een toekomst waarin fitte opa’s opa mogen blijven.

Help je mee? Doneer, deel, steun. Voor onderzoek. Voor hoop. Voor iedereen die leeft met deze rotziekte.

Dank je wel.