Hulp vragen en wat over je zelf vertellen, dat blijft toch wel lastig, want hoe leg je zo goed mogelijk uit waarom iets nodig is? Je kwetsbaar opstellen, hulp vragen of überhaupt geld vragen is al helemaal niet iets wat ik graag doe.
Toch ga ik een poging doen...
Ik ben Nenya en samen met mijn (onze) hond Charley zijn we een hulphond traject gestart. Natuurlijk niet zo maar...
Ik kom uit een onveilig gebroken gezin, nooit kind kunnen zijn. Veel mee gemaakt, en in onveilige situaties beland. Mijn hele school periode gepest geweest. Meerdere keren opgenomen geweest in crisis opvang. door dit alles heb ik PTSS gekregen. Gevoelig voor depressies, bijna elke nacht nachtmerries hebben en ik heb autisme waar ik pas achterkwam nadat mijn 3 kinderen de diagnose kregen. (Ben nu 32 en alleenstaande mama van 3 fantastische kinderen, maar wel met een behoorlijke handleiding) ze hebben heel veel zorg nodig en de "normale" dingen kunnen al een hele uitdaging zijn. De oudste heeft ook nog Diabetes.
Dit alles uit zich bij mij vooral in snel moe zijn, overprikkeld raken, vast zitten in gedachten. En sociale contacten kosten heel veel energie. Stil zitten/rusten kan ik niet goed, want stil zitten is eng. Want dan komen er veel trauma's naar boven. Erg dubbel, want wel moe zijn maar niet kunnen rusten? Daardoor voel ik niet op tijd aan dat ik over mijn eigen grenzen ben gegaan. En krijg ik een paniek aanval/meltdown...
Wat Charley voor mij al doet/zal gaan leren te doen;
Charley helpt mij aan te geven dat ik moet rusten. En maakt rusten minder eng.
Hij maakt mij wakker bij nachtmerries
Geeft overprikkeling aan.
Zorgt er voor dat ik in het (nu) blijf en niet vast zit in gedachten.
Ondersteund bij het aangaan van sociale contacten, de deur uit gaan, mijn leven, leven ipv overleven...
Stopt zelfbeschadiging wat voortkomt uit angst/onrust.
Stopt tics door overprikkeling
Ondersteund mij bij het ondersteunen van mijn kinderen met ASS en hun stress momenten. (Bijvoorbeeld mee gaan naar het ziekenhuis, voor mijn oudste met diabetes)
Charley maakt het leven voor mij en de kinderen draaglijker..
Een opleiding is niet goedkoop, en de gemeente heeft uiteindelijk besloten toch niet te willen vergoeden, dus nu sta ik er alleen voor.
Willen jullie mij helpen? Alle kleine beetjes helpen. En als je niet kan doneren, zou ik het fijn vinden als je mijn vraag wilt delen 🙏🏼