Mijn naam is Walter, ik ben nu 54 en het slachtoffer van een hersen-infarct, maar aan de beterende hand.
Mijn leven voor het infarct was niet bijzonder. Een taxichauffeur die zich op heeft gewerkt tot planner.
Het bedrijf ging failliet. Ik kreeg kanker. En 18 maanden later een hersen-infarct.
De arts in het ziekenhuis kon geen woord uitbrengen, toen hij de 2e CT scan zag. Behalve: 'Het is een wonder dat meneer nog leeft...'
Iedereen had me al opgegeven. Ze hadden de verwachting dat het niet goed zou komen.
Ik werd gelukkig snel opgenomen in een revalidatie instelling, waar na 5 weken bleek dat ik zo goed ging, dat ik uiteindelijk weer naar huis zou gaan.
Mijn familie was al begonnen mijn huis leeg te ruimen en op te ruimen. Er brak paniek uit, omdat ik weer naar huis moest. Ik had geen bed meer, geen bankstel meer, de woonkamer was leeg.
Affijn, kort gezegd, mijn leven heeft gedwongen een reset ondergaan, wat mij leid naar de reden voor deze actie.
In deze Covid-19 periode doen we allemaal meer via internet. En laat ik nou een jonge vrouw gevonden hebben in de USA, waarmee ik intussen zoveel contact heb gehad, dat zij al heeft besloten om naar mij toe te komen. Haar naam is Emily. Zij is 29. We zijn straalverliefd, willen minimaal drie kinderen, en trouwen, niet persé in die volgorde.
Het geheel staat op een breekpunt. Haar werkgever betaalt haar al drie maanden geen salaris. Ze moest al verplicht minder gaan werken. Zij kan de huur niet betalen, maar wil daar ook weg, naar mij toe komen.
Liefst voor de 24e december, zodat zij met mij Kerst kan vieren.
Ik ga per 1 december de WIA in. Ik heb niet al teveel geld, dus ik zoek hulp.
Ik heb in mijn leven zoveel over me heen gekregen, ik zou nu zo graag zien dat er iets goeds gebeurt.
Zij wil mij, en ik wil haar. Het plan is om haar op het vliegveld in de armen te sluiten, en vanuit daar de relatie te verstevigen, te verhevigen, en haar uiteindelijk ten huwelijk te vragen.
Ik ben nooit getrouwd geweest, nooit de juiste tegen gekomen. Maar sinds het infarct is alles veranderd.
Ik ben er emotioneler op geworden. Ook ben ik een stuk gevoeliger voor de emoties van anderen. Het hart ligt op de tong, zoals het spreekwoord gaat. En dat heeft geresulteerd in deze relatie.
Ik zou graag hulp krijgen bij de financiering van het vlieg-ticket van San Antonio, Texas naar hier.
In deze zware tijden voor ons allemaal zou het enorm veel betekenen. Dat de liefde ondanks alle ellende toch uiteindelijk wint. Dat zij en ik een relatie smeden die uit liefde is onstaan, op afstand. Om ook vooral te bewijzen aan anderen dat het wèl kan. Als ik aan haar denk, stroomt mijn hart over.
Ik zou enorm dankbaar zijn als ik de kans krijg om dit te mogen doen.
Please help?