ER WAREN EENS TWEE NICHTJES ...
Helaas is dit GEEN sprookje maar de keiharde waarheid.
Het 1e nichtje, Olivia, werd 27 jaar geleden geboren, een blozend en gezond kind. Het 2e nichtje werd ook 27 jaar geleden geboren, 4 maanden later, evenzo een blozend en gezond kind. Wat waren de ouders gelukkig.
Beide meisjes groeiden op, zagen elkaar vaak en konden het goed samen vinden.
Op anderhalf jarige leeftijd bleek het 2e nichtje een spierziekte te hebben en groeide daardoor deels beperkt op. Het 1e nichtje was gezond.
Ze gingen, het 2e nichtje geholpen door het 1e nichtje, vrolijk samen naar school, eerst de basisschool, daarna de middelbare.
Vrolijk dus ... tenminste, dat dachten de ouders. Het 2e nichtje ging eigenlijk helemaal niet graag naar school zei ze, ze mopperde nog wel eens, maar het 1e nichtje zei dat ze met plezier naar school ging.
Totdat ze ongeveer 16 waren.
Het 1e nichtje, Olivia, begon moeite te krijgen met haar gewicht. Ze was ook wat zwaar maar iedereen dacht dat ze daar vrolijk mee door het leven ging en besteedde er niet zoveel aandacht aan. Ze begon te lijnen en werd slank. "Goed zo!" zei iedereen om haar heen. Het 1e nichtje was heel blij maar vond zichzelf nog niet slank genoeg. Er konden nog wel wat meer kilo's af ...
Het 1e nichtje en het 2e nichtje werden ouder en begrepen elkaar niet meer zo goed en groeiden uit elkaar.
Het 1e nichtje viel steeds meer af, tot ze in het ziekenhuis terecht kwam: EEN EETSTOORNIS? Nee toch! Zover zou ze het niet laten komen. Maar het was al zover.
Het 2e nichtje leefde ondertussen haar leven, kreeg een leuk vriendje en ging samenwonen maar het 1e nichtje lukte dat allemaal niet. Door haar eetstoornis had ze daar geen energie voor.
Het 1e nichtje onderging vele therapieën op diverse locaties in Nederland, daarbij werd ook veel gepraat en toen bleek dat ze op school veel gepest was omdat ze te dik was. Ook was haar jeugd niet fijn geweest. Zo waren er nog wel meer oorzaken voor het ontwikkelen van de eetstoornis.
Het 2e nichtje had inmiddels haar rijbewijs gehaald (aangepast en wel) en sjeesde er lustig op los in haar Volkswagen Transit. Die had het geluk gevonden en kon ondanks haar spierziekte en beperkingen prima leven. Maar ook bij het 2e nichtje kwam een kink in de kabel. Ze werd depressief. Eeuwig dat gevecht met de gemeente en andere instanties om dingen voor elkaar te krijgen die gewoon nodig waren vanwege haar ziekte! Zo moeilijk en bureaucratisch allemaal.
Het 1e nichtje viel inmiddels alsmaar meer af en er was geen instantie meer die haar nog kon helpen.
Toen overleed het 2e nichtje ... zomaar ... plotseling was ze dood. Iets met een abces en een bacteriologische ontsteking in haar darmen ... hè??? Het 1e nichtje was daar heel verdrietig over, ondanks dat ze weinig contact hadden.
Het leven van het 1e nichtje ging door, met therapieën en behandelingen. Ze woonde intussen wel op zichzelf op kamers maar kon door haar ziekte niet werken en bijna geen sociaal leven hebben.
Het 1e nichtje was wel een doorzetter, maar het lukte niet, er was geen hulp meer voor haar in Nederland. Dan moest ze naar het buitenland, naar de kliniek Montrose Manor in Zuid-Afrika, dat zou haar laatste redmiddel kunnen zijn.
Maar helaas, 14.000 euro zelf voorschieten, dat was geen optie, zoveel geld.
Nu maakt de moeder van het 2e nichtje (de tante van Olivia) zich erg veel zorgen. Het 2e nichtje is al overleden, het zal toch niet gebeuren dat het 1e nichtje ook komt te overlijden?
Maar dat is wat er zomaar zou kunnen gebeuren, als er geen geld komt, geen hulp! Waarom zit toch alles altijd vast op geld?
Zijn er mensen die bij willen dragen om dit "sprookje" (wat geen sprookje is) toch te laten eindigen met een happy end???
De moeder van het 1e nichtje en de moeder van het 2e nichtje zullen jullie heel dankbaar zijn! Zo niet dan zitten hier straks 2 moeders wanhopig op de bank te huilen ipv één.
Alsjeblieft DONEER EN DEEL, misschien is het nog niet te laat ...
Opname en behandeling in Montrose Manor, Kaapstad, Zuid-Afrika kost 14.000 Euro. Dit bedrag wordt na afloop van de behandeling door de zorgverzekeraar vergoed, maar daar heeft Olivia nu niets aan. Helaas kan ze niet meer op 23 april 2018 worden opgenomen. Olivia moet eerst door middel van sondevoeding wat aankomen en sterker worden voor de vliegreis en de behandeling van 9 weken. Het bedrag van 14.000 Euro gaat er ZEKER komen met behulp van jullie allemaal.