Lieve muziekvrienden, kennissen, familie en iedereen die misschien via social media dit
bericht doorgestuurd krijgt,

Ik wil jullie even kort mijn verhaal schetsen alvorens ik mijn speciaal verzoek kan doen.

Nadat ik ongeveer 10 jaar geleden het gevecht tegen kanker gewonnen had, kreeg ik eind november, begin december 2023 erg last van mijn maag, vermoeidheid die niet te verklaren was. Na diverse onderzoeken door huisarts en specialisten, scans…werd mij en Celina de diagnose en tegelijkertijd het keiharde feit verteld: Ruud, je hebt een tumor die nu reeds ¾ e van je maag inneemt en er zijn uitzaaiingen naar de lever. We kunnen helaas niks meer voor je doen.

Iedereen die ons kent weet dat dit voor ons een klap was die op dat moment gewoon niet te bevatten was. We hadden nog zóveel plannen samen! Dit kon en mocht niet waar zijn! We besloten samen deze weg te gaan, zoals we alles steeds samen hebben gedaan. 
Celina stond als een rots naast me en heeft alles, maar dan ook ALLES gedaan om deze laatste fase in mijn leven zo fijn en comfortabel mogelijk te laten verlopen. Dag en nacht heeft ze er gestaan. Ondanks haar eigen verdriet, wanhoop, boosheid om de oneerlijkheid van deze situatie, bleef ze overeind en was ze er voor mij.

Op het moment dat jullie dit verhaal lezen, ben ik er niet meer. Voor mij is alles dan voorbij, heb ik mijn strijd gestreden en is er rust gekomen. Dit brengt mij echter bij de kern van dit verhaal. Celina en ik hadden dromen zoals ik al eerder aangaf. We zouden nog jarenlang samen muziek maken, mensen entertainen, daar samen van genieten en tegelijkertijd sparen voor onze “oude”dag.

Onze droom was in eerste instantie om naar Spanje te emigreren. Daar te genieten en muziek te maken. Maar steeds meer beseften we dat we onze lieve familie helemaal niet zolang konden missen. Wat heb je aan een warm, zonnig land zonder de mensen die je het dierbaarste zijn om je heen?

Dit plan lieten we dus varen, en een ander plan werd geboren. We zouden ons huisje helemaal stukje bij beetje in orde maken.
- Het dak vervangen
- De gevel renoveren
- De slaapkamer beneden maken samen met de badkamer

Het waren niet zo’n grote plannen of wensen, maar het was wel belangrijk. Omdat we samen oud wilden worden in ons huis en als alles op de begane grond zou zijn, zouden we de opname van een van ons tweeën in een verzorgingstehuis zo lang mogelijk uit kunnen stellen. Het was onze droom lieve mensen om samen in dit huis comfortabel onze oude dag te mogen beleven. Dat dit nu niet meer samen kan is het meest erge uit dit hele verhaal.

Maar er is meer. Omdat we nooit meer samen kunnen optreden is van onze spaar wens niks uitgekomen.
Ik ben er nu niet meer en Celina - mijn allergrootste schat- staat voor enorme financiële uitdagingen. Zelfs zonder verbouwingen zal ze hobbels op haar pad vinden. Mijn grootste wens was dat ik nog in de mogelijkheid zou zijn geweest om een knaller van een hit te maken zodat ze zich in elk geval financieel nooit meer zorgen hoefde te maken, maar deze ziekte heeft me zó ontzettend overvallen, dat ik de kracht niet heb om nog creatief en muzikaal aan de slag te gaan.
Ik heb zó lang gepiekerd wat ik dan wel kan doen om haar (ietsje) zorgelozer achter te laten. Dit bracht me op het idee van deze crowdfunding.

Lieve, lieve, lieve mensen. Ik zou jullie uit het diepste van mijn hart willen vragen om een donatie te doen. Het maakt voor mijn gevoel niet uit hoe groot of klein die donatie is. Het enige wat ik wil is dat “mijn” Celina “ons” huisje kan laten aanpassen en repareren, zodat ze tot heel hoge leeftijd tussen al onze gezamenlijke herinneringen mag en kan blijven wonen.

Zoals jullie in alle lieve, hartverwarmende reacties op onze filmpjes steeds aangaven : dit brengt herinneringen terug, dit grijpt ons aan, dit geeft ons een heerlijk gevoel... Dat is precies wat dit huisje waar we zoveel samen beleefd hebben voor Celina zal zijn. Een plek waar ze met een traan en hopelijk over een tijd weer met een lach kan terugdenken aan al onze momenten samen. Dat is wat ik haar uit het diepst van mijn hart gun en met deze hoop in mijn hart kan ik met een geruster hart "vertrekken".

Ik denk niet dat ik helemaal kan uitdrukken hoe ontzettend belangrijk dit voor mij is, al hoop ik dat de tekst dit wel enigszins duidelijk heeft gemaakt.
Ik kan jullie alleen maar bedanken voor jullie begrip, vrijgevigheid en alle liefde die we al die tijd via onze muziek en andere contacten van jullie mochten ontvangen.

Het gaat jullie goed!
Ik wacht jullie hierboven op met jullie lievelingsliedjes.
Liefs, Ruud.