ik heb deze actie aangemaakt voor mijn moeder (diana 47) 

ik ben haar dochter & ben 18 jaar oud

en mijn grootste droom is om haar niet op straat te zien want ik vind dat niemand het verdient om op straat te moeten leven.

in augustus 2016 heeft mijn moeder aangegeven aan mijn stiefvader dat ze niet meer met hem getrouwt wilt zijn. hij ging er al gelijk niet mee accord waardoor er veel ruzie is geweest, mijn moeder was toen de tijd ziek en ze wisten nog niet wat ze had en dachten aan ms (spierziekte) waardoor zij dus is gestopt met werken maar geen uitkering kreeg omdat ze nog steeds getrouwd was met mijn stiefvader. mijn stiefvader wou echter niet scheiden en weigerde mee te werken om het geld bij elkaar te krijgen voor de scheiding. in maart 2017 kwamen we erachter dat ze lactoseintolerantie had en dat ze dus nadat ze nog 45 kilo woog tog aan de drankjes moest waarvan ze zou aankomen. nadat ze zich beter voelde is zei weer opzoek naar werk gegaan en na 7 maanden konden we eindelijk de scheiding betalen.

 in die tussen tijd heeft mijn stiefvader dus van alles geregeld zodat hij het huis en alle spullen kon houden achter onze rug, een normaal gesprek was er niet zelf ik met mijn stiefvader kon geen normaal gesprek hebben want hij vond dat het mijn schuld was, in september 2017 kregen wij eindelijk een bericht dat wij dus een huisje mochten komen kijken! we waren opgelucht en mega blij, eerste huur bij elkaar geschaapt en toen we daar kwamen om de sleutel op te halen kwamen we daar en kregen we het bericht dat het tog niet doorging omdat ze er niet van overtuigd waren dat mijn stiefvader dus het huis waar we al die tijd in hebben gewoond blijft betalen omdat mijn moeder borg staat ervoor, daar ging eigenlijk op dat moment de blijschap voorbij.

in oktober 2017 hadden wij een afspraak bij de rechtbank van wie in het huis mocht blijven en wie niet en omdat mijn moeder geen volwaardige baan had moest zij daar weg samen met mij, toen kregen we het antwoord dat we er per 1. nov 2017 uit moesten. wij hebben geen familie die ons kan helpen alleen 2 kennissen waar we heel even bij konden verblijven omdat de gemeente zeker wilt weten of je genoeg dakloos bent gaat er een onderzoek uit van 6/8 weken en met alle daklozen opvang en leger des heils die enorme wacht rijen hebben heb je niet veel kans om gewoon onder een dak te slapen,

mijn moeder heeft wel de auto meegenomen waar ze dus grotendeels van de week in slaapt met haar hond (chiuawa).vanuit het slapen in de auto werkt mijn moeder dan 3 keer in de week 3 uurtjes omdat ze gewoon ook heel moe is je komt totaal niet tot rust.  ik zelf vind het heel lastig want de gemeente helpt ons geen stap verder behalve van het kastje van de muur dus kortom je hebt geld nodig om verder te kunnen en het doet me pijn dat dat ook zo in nederland kan gaan. en ik hoop dat ik in de toekomst zelf ook de mensen in deze situatie kan gaan helpen 

mijn aller grootste wens is om via deze weg tog een beetje hulp te kunnen krijgen om tog een nieuwe start te kunnen opbouwen en ons eigen plekje te kunnen krijgen die wij thuis kunnen noemen. ❤️