Dit jaar voor het eerst in 13 jaar met ons hele gezin naar Tunesie gegaan. Met onze 4 kinderen voor het eerst vliegen, voor het eerst naar het buitenland. Wat een reis moest worden om opa voor het eerst en waarschijnlijk de laatste keer te zien , eindigde het met hals over kop terug vliegen naar Nederland omdat onze middelste zoon een zware longontsteking had. Onze middelste zoon is bekend astma patiënt. Op dag 2 werd kreeg hij een astma aanval en werd hij gelukkig direct verneveld. Mijn lieve schoonzus nam ons op in haar huis en zorgde ervoor dat haar huis ons huis werd. Het hele huis werd zover als het kon stof vrij gemaakt, compleet gepoetst, alles werd ons uit handen genomen zodat wij konden zorgen voor onze zoon. De nachten zware zwaar, de koorts bleef stijgen en ons mannetje werd zieker en zieker. De medicijnen werden meer maar niks sloeg aan. mijn schoonzus zorgde ervoor dat we niks hoefde te doen dan alleen voor ons mannetje te zorgen. Zelfs het zorgen voor onze andere 3 kinderen deed ze alsof het niks was. Ook stond ze erop dat mijn man en ik soms een uurtje voor ons zelf hadden. Ze stuurde ons de deur uit met haar telefoon in de hand en stelde ons gerust dat ze direct zou bellen als er iets zou zijn. Dat uurtje per dag maakte mij zoveel duidelijk. De liefde , de gastvrijheid, de dankbaarheid voor wat ze hebben, hoe positief ze in het leven staan .. na 9 dagen werden we op medisch advies terug gestuurd naar Nederland omdat ze daar niks meer voor onze zoon konden doen. Na een lange zware reis zijn wij 2 uur na de landing naar het ziekenhuis gegaan en kreeg hij de medicijnen die hij nodig had met veel pijn en moeite. Mijn 3 kinderen En man achter laten maakte het nog veel moeilijker. Je wilt natuurlijk na huis zodat je zoon de hulp krijgt die hij direct nodig heeft, maar de rest van je gezin in onzekerheid achter laten was vreselijk. Ik ben mijn schoonzus zo dankbaar voor alles wat zij voor ons gegaan heeft. Onze wereld is voor altijd verandert, ondanks dat het voor haar niks voorstelde ( haar eigen woorden ). Niet beseffende wat ze voor ons gedaan heeft wil ik haar laten zien hoe dankbaar wij haar zijn. Zij is alleen met haar dochter van 4, in een huisje zo liefdevol. De wereld daar is niet zoals hier, ze houd haar vloer schoon met een bezem. Hoe dankbaar ze is voor die ene bezem! Het is met woorden niet uit te leggen! Ik wil haar zo graag bedanken voor alles wat zij voor ons gedaan heeft. Het zou voor haar een wereld zijn die open gaat als ik haar een stofzuiger zou kunnen opsturen, doekjes, kaarsjes, wat leuke lijstjes zodat er wat sfeer in huis komt. Daar waar wij niet zonder kunnen hier in Nederland is voor haar ongelofelijke luxe en dat verdient ze!. Onze zoon is nog steeds herstellende maar het gaat de goede kant op gelukkig. Zonder haar had ik me geen raad geweten. Voor het eerst in een vreemd land met je 4 kinderen En dan sta je machteloos terwijl je toe kijkt hoe je kind zieker en zieker word. Daarom wil ik iets terug doen. Laten zien hoe dankbaar ik haar bed. Dankbaar voor haar liefde , hulp, gastvrijheid! Dmv spulletjes op te sturen die voor haar ook wat dingetjes makkelijker maken. 

Ik wil iedereen bedanken die samen met mij doneert zodat ik haar kan geven wat ze verdient.