Rianne is 47 jaar. In 2007 is haar linkerlong half weggenomen omdat daar een tumor zat. Daarna volgde preventieve chemokuren. Ze werd uiteindelijk genezen verklaard, maar na zes jaar bleek de kanker zo uitgezaaid dat ze niet meer genezen kon worden volgens de Nederlandse doctoren.
Nu is Rianne niet iemand die bij de pakken neer gaat zitten. Wat er ook gebeurt ze blijft positief en knokt. Dus ze ging zoals altijd op zoek naar wat er nog mogelijk was. Ze heeft ervoor moeten knokken om mee te mogen doen in diverse studies. Uiteindelijk kreeg ze twee jaar een pil voorgeschreven met daarbij gerichte therapie waardoor ze zonder te veel ziek te zijn toch haar leven kon leiden.
Omdat ze graag met mensen bezig is lukte het haar zelfs om in beperkte mate bezig te blijven door te werken in de gezondheidszorg en haar vak als schoonheidsspecialiste.
De tumor van Rianne is gemuteerd in het HER2/NEU gen. (HER2/neu staat voor ‘Human Epidermal growth factor Receptor 2’, HER2/neu is een eiwit dat zorgt dat de tumorcellen ongecontroleerd gaan groeien).
Maar ja als longkankerpatiënt ben je snel klaar als de medici in zowel Nijmegen als Amsterdam zeggen dat het geen toegevoegde waarde heeft om nog biopten te nemen. Dus einde behandeling in Nederland voor Rianne.
Maar zoals ik al eerder zei, Rianne is geen vrouw om bij de pakken neer te gaan zitten, en altijd op zoek naar wat er wél mogelijk is. Zo belandde ze pasgeleden in Duitsland. Daar wordt op 20-8-2018 begonnen met chemo, ze hebben in Duitsland nog heel veel mogelijkheden om haar meer pijnvrij te krijgen.
Alleen al het weten dat men daar nog veel voor haar kan betekenen inzake behandeling en pijnbestrijding doet haar erg goed.
Gelukkig is ze goed verzekerd en het meeste loopt via die verzekering (o.a. chemo handelingen en eventuele bestralingen) maar lang niet alles.
Naast de kanker doen zich ook andere zaken voor:
- Beknelde zenuwen in de ruggengraat die erg pijnlijk zijn.
- Trombose
- Epilepsie
- Longembolie
Voor dat laatste moet ze 2x daags spuiten….Hoppa een paar spuitjes voor €218.- en dit is pas het begin!
Door de epilepsie heeft mag ze zelf geen auto meer rijden. Dus ze wilde een scootmobiel aanvragen via de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning). De wachttijd bedraagt daar minimaal 4 weken voor ze je eerste aanvraag überhaupt nog maar bekijken!!!
Met de beperkte tijd die ze heeft is dat geen optie. Dus Rianne kocht zelf een tweedehandse scootmobiel van €1000,- met geleend geld. Omdat ze dat ding zelf heeft aangeschaft (en daarmee de WMO feitelijk kosten bespaard heeft) moet ze ook zelf het onderhoud en de verzekering regelen, zonder tegemoetkoming van de WMO. Op haar scootmobiel moet een verzekering plaatje komen én ze moet een jaarabonnement aanvragen voor als ze onderweg met stukken komt te staan. Dan hebben we ook nog de service beurt elk jaar. Ze moet wel veilig zijn op dat ding.
Met een minimumloon lopen al deze extra kosten verder en verder op.
Ze heeft dus wel wat centjes nodig voor
- De verzekering van de scootmobiel
- Haar medicijnen.
- Bijkomende kosten zoals de spuiten voor de longembolie
- Allerlei vitamines om de schade van de chemo enigszins te beperken. De chemo gaat haar beenmerg aantasten en daarom moet ze nu 10 dagen vitamine slikken om haar beenmerg te beschermen. Het is dus erg belangrijk dat ze die vitamines neemt.
- En wat er onderweg nog bijkomt.
Omdat Rianne een knokker is, altijd positief is, ondanks alles blijft lachen, interesse heeft in haar mede mensen en altijd kijkt naar de mogelijkheden in plaats van de beperkingen wil ik haar helpen om verdere schulden te beperken.
Dus als je iets kunt missen voor haar, heel graag! Elke euro is er één!
Haar dank zal enorm zijn.