Wij willen Jeroen graag helpen en wij hebben al van alles geprobeerd om hem te helpen maar een blijvende oplossing kunnen wij hem niet bieden. Jeroen doet zo zijn best maar komt overal een muur aan regels tegen. We hebben hem gevraagd een stuk te schrijven omdat hij dit beter kan verwoorden dan wij dat kunnen. Hopelijk kan Jeroen via deze manier die eerlijke kans krijgen, die hij verdient.

"Hallo, er is mij gevraagd of ik een stuk wil schrijven over mijn situatie, maar om dit nu met heel Nederland te delen is wel even slikken al weet ik waarvoor ik het doe. blijft lastig...

6 jaar geleden ben ik op straat komen staan na een relatiebreuk, en door de loonbeslag die twee weken later over mijn loon heen ging, kwam ik niet meer van de straat af. na 9 maanden overal aankloppen en overal geweigerd te worden, verliep mijn id kaart. in dit land wordt je niet geholpen door zorginstellingen (iris zorg bv) als je geen drank of drugs verslaafde bent of je id verlopen is, gemeenten sturen je van het kastje naar de muur en weer terug. Als ik een stuiver kreeg voor elke gemeente en instelling die me geweigerd heeft had ik al boven jan gewezen.

Bij familie en vrienden kon ik mij niet in laten schrijven vanwege mijn schuld, een briefadres kon niet door het verlopen id. bij vrienden en familie verblijven heeft mij een hele hoop dierbare gekost, de mensen die nog wel in mijn leven zijn proberen me al jaren waar ze kunnen te helpen. Maar ook zij hebben maar beperkte middelen en daar komt bij het kost ze tijd en energie die ze zelf hard zat nodig hebben.

Na 6 jaar en na honderden mails en telefoontjes kreeg ik eindelijk een hand toegereikt. Deze dame van het RIBW in Westervoort, die mij aan een id kaart probeert te helpen en die ook probeert onderdak te regelen, loopt tegen dezelfde muur van regels en bureaucratie aan, geen drank of drugs probleem of geen geldig id dan geen hulp. Deze lieve vrouw van het RIBW Westervoort is door het vuur aan het gaan voor mij. Iets wat mij ontzettend goed doet dat je weer enigszins meetelt. Nu zullen de meeste denken eigen schuld dikke bult en dat klopt ik heb het helemaal zelf zover laten komen, vanaf de dag dat ik in 2013 op straat kwam te staan ben ik wel blijven knokken en proberen om die ellende vanwege mijn kinderen op te lossen en dat ik ze wat kan bieden. Na alle ellende geeft dat id kaartje straks mij weer een beetje hoop en hopelijk de weg naar boven, en daar zoek ik hulp voor en die staat ook allemaal al klaar maar omdat ik geen drank of drugs probleem heb en alleen een aantal schuldeisers die door een bewindvoerder straks aangepakt gaan worden, kan ik nergens toegang toe krijgen omdat mijn "zorg vraag" niet voldoende is, volgens hun ben ik te zelfstandig maar als iedereen de deur dicht gooit is dat zelfstandige zo naar de k..... geholpen.

Daar komt bij dat zonder inkomsten door mijn verlopen id (geen recht op een zwervers uitkering) 6 jaar van giften en jumbo bonnen geleefd heb en als het echt niet anders kon bij de mac de prullenbak leeg haalde, Ik wil dit niet meer, ik wil mijn kindjes en dat gaat niet zonder een woonadres en werk. De mensen die net als ik op een of andere manier knokken voor hun kinderen weten de pijn van het gemis, voor diegene die zich dit niet in kunnen denken, het op straat staan is kut, geen inkomen en geen bestaans recht maak et niet beter en voor velen lijkt dit al moeilijk en pijnlijk, maar de pijn van het gemis is vele malen erger. zeker als je weet dat jij de oorzaak bent wetende dat je kinderen jou missen, jou liefde nodig hebben een vader waar ze op kunnen bouwen en op terug kunnen vallen maar ook de mooie dingen mee kunt delen, zoveel dingen die ik heb gemist door mijn eigen fouten. Ik moet en wil dit recht zetten alleen krijg ik niet de kans om me zelf te bewijzen.

Op het moment heeft mijn wmo begeleidster geregeld dat ik 10 dagen in een crisis opvang in Westervoort kan verblijven om me in te schrijven en id aan te vragen maar dit houdt 4 februari op en hopelijk is dan mijn id ook geregeld al reken ik me nog niet rijk daar heb ik net wat te vaak nee en teleurstellingen voor gehad (bureaucratie in Nederland is echt te belachlijk voor woorden). Mocht het wel zo zijn geregeld dan sta ik voor mijn gevoel weliswaar met weer met een geldig id maar nog steeds op de plek van 6 jaar geleden. Geen adres, geen inkomen, geen werk en nog steeds niet mijn kindjes

Recentelijk heeft de moeder van me jongste aangegeven dat ze me de kleine niet wil ontnemen maar moet wel me zooi gefixed krijgen, dit heeft er voor gezorgd dat ik nu alleen maar meer gebrand ben om niet te falen en op te geven. Ik wil zo graag mijn fouten recht zetten, zodat ik eindelijk die kinderen kan vast pakken en ze nooit meer hoef los te laten. Dat ene momentje houdt mij al die jaren op de been."

Wij hopen dat er mensen zijn die Jeroen graag een hart onder de riem steken, zo dat hij eindelijk vooruit kan en weer een vader voor zijn kinderen kan zijn.

bij voorbaat bedankt!!!