Mijn naam is Amanda en ik start een crowdfunding voor Reinier mijn verloofde/mijn maatje. Hier dan ook ons verhaal.

Als doktersassistente kom je patiënten tegen die een moeilijke tijd tegemoed gaan, patient met een ernstige ziekte, je doet er alles aan om ze te helpen. Je voelt/snapt de pijn maar helemaal begrijpen doe je niet.

En dan slaat het noodlot ineens toe.

Je eigen man,je maatje, je toeverlaat, is ziek. Uit het niets komt de diagnose oogmelanoom met uitzaaiing naar de lever.

Hele wereld stort in en dan kijk je opzij en zie je 2 prachtige jongens,van 3 en 6 jaar oud.Je maakt je weer sterk, want ze hebben je nodig.

De pijn is onbeschrijfelijk, ik wil samen oud worden,maar je weet dat je samen 80 niet haalt.

Reinier wil net als andere vaders,de kindjes zien opgroeien, hij is zelf pas 38 jaar oud.

Onderzoeken waren nog bezig ,en ineens worden we gebeld. Uitzaaiing lever komt idd van zijn primaire tumor/kanker in zijn oog.

"We kunnen niets meer doen"

horen we de arts zeggen via de telefoon.

Ongeloof slaat toe,meer dan huilen kan je niet. 2 dagen later konden we bij de oogarts terecht, Wij wilde niet opgeven. Er zijn zoveel manieren om iets te proberen,al moeten we naar het buitenland.

Maar aan alles zit een prijsje,en daar zit dan ook het probleem.

Reinier is fulltime vrachtwagen chauffeur en deed dat met liefde voor hij ziek werd, en ik ben doktersassistente voor 3 dagen in de week. Wij leefde echt van zijn overuren,die zijn weg gevallen. Met soms wat hulp komen we de maand wel door.

Al moet ik extra nacht diensten draaien om alles te bekostigen, ik geef niet op.

Maar wij kunnen niet op  tegen de extra kosten die er gemaakt worden. Zorgverzekering die niet alles vergoed,eigenrisico,extra opvang voor de kindjes als we weer naar het ziekenhuis moeten, ik kan geen onbetaald verlof aanvragen,...

Het advies was dan ook ,met zijn diagnose stadium 4, alles regelen qua financië en dan leuke dingen doen en herinneringen maken.

Wij wilde nog graag trouwen (kwam er maar steeds niet van ) dat kost geld,leuke herinneringen maken kost geld. Dagje strand is heerlijk en niet duur,maar we zijn sinds de oudse geboren is nooit meer op vakantie geweest,  door verschillende redenen.

En daar heb ik nu enorm veel spijt van.

Reinier gaf al aan dat als hij nu ging, dat de jongste van 3 hem niet eens meer kan herinneren over paar jaar. En dat de oudste met adhd (waarschijnlijk ook iets van autisme) dat niet zal trekken. 

Ik twijfelde lang om überhaupt een crowdfunding op te zetten.Maar voor mijn gezin zet ik mijn trots opzij.

Wij zijn harde werkers en extra hulp hebben we zelde nodig,maar helaas lukt het ons niet om alles te kunnen doen en betalen,vooral de kosten die komen voor zijn behandelingen. 

We willen aan het eind kunnen zeggen dat wij alles in ons macht hebben gedaan en geprobeerd en dat er zelfs een mooie vakantie is geweest. Jongens zullen hun papa herinneren als een mooie, lieve,zorgzame man. Met vele foto's en opnames.

Maar tot die tijd (en hopelijk duurt dat nog heel lang) gaan we vechten. 

En ik weet niet hoe ik het vragen moet......

Help ons aan mooie momenten.

Dikke knuffel Amanda,

Mama van 2 kleine jongens,en maatje van Reinier.