Hallo ik ben Zoë Holkenborg, 18 jaar en zit voor de tweede keer in 6 vwo op het Marianum in Groenlo. De laatste jaren werd er veel verteld over studiekeuze en open dagen. Mijn vriendinnen waren echt opzoek en wisten vaak nog niet wat ze wilden doen. Ik wel, ik ging fysiotherapie doen, want daarna kon ik doorstuderen voor Osteopathie, iets wat mij altijd al interesseerde. Na de open dag had ik erg veel zin om te beginnen, maar na een dag mee te hebben gestudeerd bij fysiotherapie, een half jaar voor mijn examens, viel mijn plan in duigen.
Osteopathie leek mij sinds de brugklas al erg interessant, mijn decaan vertelde dat er nog geen directe opleiding was om osteopaat te worden en dat je eerst fysiotherapeut moet zijn. Echter na die meeloopdag in november was ik terug bij af. De opleiding was naar mijn ervaring leren en werken volgens een soort stappenplan. En dit past niet echt bij mij. Ik ben altijd nieuwsgierig waarom dingen zo zijn als ze zijn, daarom zocht ik naar een opleiding waarbij analytisch denken een grote rol speelt maar je toch veel sociaal contact hebt met mensen.
Ook ben ik van kinds af aan al erg geïnteresseerd in het menselijk lichaam en nog steeds ben ik benieuwd naar de fijne details van hoe het lichaam werkt: van het zenuwstelsel en de regulatie, tot de psychologie van mensen, resorptie van voedingsstoffen en de afweer tegen ziekteverwekkers. Drie keer raden wat mijn lievelingsvak is...Omdat ik fysiotherapie had afgestreept, leek osteopathie voor mij geen optie meer. Mijn decaan stelde daarom verschillende opleidingen voor, maar geen daarvan combineerde al mijn interesses en kwaliteiten. Meer dan een half jaar later na een avond hopeloos het internet af struinen op zoek naar een vervolgopleiding ging ik toch maar even stiekem kijken of er toch niet een andere route mogelijk was naar Osteopathie. Daar kwam alles samen; het analytisch denken, sociaal contact, bijna alle interessante onderwerpen van biologie en zelfs vakken als filosofie en embryologie. Ik vertelde mijn decaan dat dit eigenlijk perfect bij mij paste, we gingen samen opzoek en kwamen op het Sutherland College of Osteopathy, een particuliere opleiding in Amsterdam.
Amsterdam, dat was het enige wat mij afschrikte. Ik ben echt een dorpsmens, ik houd van het gevoel dat je bij een gemeenschap hoort en vind het erg belangrijk dat je elkaar ziet en begroet. Dat vind je niet in Amsterdam, dácht ik.
Na de open dag op het Sutherland College was ik zo gerustgesteld, de docenten dachten erg mee, hadden veel aandacht voor je en een student vertelde dat door de kleine klassen iedereen elkaar kent. De school werkt niet volgens protocollen, biedt begeleiding bij het plannen (iets wat ik op mijn huidige school ook heb). Blijer kun je mij niet maken, eindelijk heb ik het gevonden, een opleiding en beroep die op mijn hart geschreven staan.
Maar toen... de financiën, omdat de opleiding nog niet erkend is moet je het lesgeld zelf bekostigen. Het lesgeld zal ik moeten lenen van een bank of een investeerder. Daarnaast komen er extra kosten bij voor een kamer, levensmiddelen en reiskosten. Hoewel ik wekelijks een avond in een café werk, zijn deze uitgaven aanzienlijk hoger dan ik zelf kan bekostigen. Bovendien kom ik voor deze particuliere opleiding niet in aanmerking voor een studenten OV. Omdat ik uit de Achterhoek kom, zou dagelijks reizen naar Amsterdam veel geld en tijd kosten (ongeveer 5-6 uur per dag). Daarom is op kamers gaan voor mij de beste optie.
Hoewel mijn ouders mij gelukkig een handje willen helpen, is het voor hen ook lastig om alles te financieren. Daarom ben ik op zoek naar steun via crowdfunding. Alle kleine beetjes helpen en elke bijdrage brengt mij dichter bij mijn droom om osteopathie te studeren en mijn passie voor het menselijk lichaam verder te ontwikkelen.
Alvast heel erg bedankt!
Lieve groetjes Zoë ❤️