Dierentehuis De Achtste Hemel is een (t)huis voor de meest kansloze dieren, gevestigd in Bourtange (NL). ​

Zelfs in Nederland is er helaas nog veel dierenleed. Veel dieren worden noodgedwongen ingeslapen, zelfs door particulieren die door omstandigheden geen uitkomst meer hebben voor hun geliefde dier. De Achtste Hemel is hierbij hun laatste redding.

Allerlei soorten dieren zijn welkom en krijgen een plekje in de maatschappij terug tot hun natuurlijke dood. Niet herplaatsbare dieren vanuit asielen, slachtdieren maar ook dieren van particulieren die om de meest schrijnende redenen niet meer voor hun dier kunnen zorgen. Denk bijvoorbeeld aan zieke mensen die hun hulpbehoevende dier niet meer kunnen verzorgen.

De Achtste Hemel is uniek in haar soort. De prachtige locatie en de huiselijke omstandigheden voor de dieren zijn bijzonder. Ze mogen genieten van hun vrijheid, zijn omringd door veel liefde en krijgen de beste verzorging en begeleiding die denkbaar is.

De oprichtster van Dierentehuis De Achtste Hemel, Hanna Mol, heeft haar hele leven toegewijd aan deze groep dieren.

Met al haar liefde staat zij dag en nacht klaar voor hen. Strikt worden de wensen van elk dier gevolgd en kunnen de dieren in alle rust genieten.

Stichting Hanna, Dierentehuis De Achtste Hemel is een non-profit organisatie en ontvangt geen inkomsten uit subsidies of andere toelagen. Donaties betekenen voor de dieren het verschil tussen leven en dood ​en de kans op een zo lang en gelukkig mogelijk leven.

Draagt u ons en de kansloze dieren een warm hart toe?

Hanna en haar passie:

De dieren zijn mijn passie, mijn leven. Altijd zo geweest. In het bijzonder kansloze dieren, zieke dieren, getraumatiseerde of terminale dieren. Voor mij is het heel belangrijk dat een dier zichzelf kan zijn, zo dicht mogelijk bij zijn natuurlijke behoeftes blijft. Elk diertje komt hier met zijn eigen verlanglijstje, waar ik me aan houd.

Na de verhuizing naar Bourtange in 2018 wilde ik ons prachtige plekje nog mooier en idealer maken voor de dieren. Vele projecten volgden en nog steeds wordt het mooier. Ik durf met recht te zeggen, het is echt een Achtste Hemel voor de dieren. Inmiddels drie jaar verder in Bourtange en tot op de dag van vandaag heb ik te weinig hulp. Een week van 100 uur werk ervaar ik als een rustige week. Ik verwaarloos mezelf, de dagen zijn te kort. De lichamelijke klachten nemen toe. De dieren merken nog niets, want ik blijf ze elke dag alles geven wat ze verdienen, maar het is zorgelijk... De dagelijkse werkzaamheden zijn niet alleen op de werkvloer. Het is niet voor te stellen wat er nog aan nevenwerkzaamheden zijn. De stichting is gegroeid, maar de broodnodige hulp niet. Wat ik (wij) nodig heb is een betaalde hulp voor de werkvloer. Zodat ik iemand naast me heb, die mijn linkerhand kan worden (ik ben links). Iemand die ik alle kneepjes van het vak kan leren, en daardoor de druk wegvalt voor mij en het team om mij heen. Iemand die niet zo gek hoeft te zijn als ik, maar bijvoorbeeld 30/40 uur per week komt helpen. Het haalt de druk weg bij mij, maar ook bij de vrijwilligers op de werkvloer én het externe team. Het zou een basis geven in de Achtste Hemel, een onmisbare basis. Liefs Hanna

Meer over Hanneke en het ontstaan van Dierenthuis De Achtste Hemel l kun je lezen op onze website:

https://stichtinghanna.nl/tim-en-het-ontstaan-van-mijn-tehuis/