Hoe schrijnend is het, na 30 jaar een levenswerk beëindigd en hoe! Zie onder het artikel uit het AD van 15 juli 2020 wat het verhaal verteld over het einde van een goedlopend, gemoedelijk, herkenbaar en altijd gezellig chauffeursrestaurant “De Albatros” in de Europoort. 

Door de huidige crisis kon Andre niet meer open en heeft geen mogelijkheden meer gehad om nog wat omzet te genereren. Wat nog over is van zijn spaarcenten gaat volledig op aan het afbreken van het pand en opleveren van de grond. 

Door middel van deze actie trachten we nog wat geld te genereren voor de bekostiging van dit laatste traject van deze keiharde waarheid.

Een ieder die hier een kleine bijdrage aan wilt leveren op welke manier dan ook alvast enorm bedankt! 

Wat er na de inzameling overblijft zal overgemaakt worden naar een andere fund actie tnv Nancy Hamaker - Roelofs, zie onderstaande link.

https://getfunded.nl/campagne/7663-toekomst-met-ms?fbclid=IwAR1_0MIUIY3Q2Vkn-q1dZ0h7--bWPa2EM5EuLORDlCCYg4JSwCE1DPEO0Mk

....

Truckersrestaurant De Albatros midden in de Rotterdamse haven houdt op te bestaan. Over twee maanden moet eigenaar André Freriks (57) het terrein kaal opleveren.
 
,,Ik heb de pinautomaat al verkocht, de Heineken-kast, de barkrukken en de tafels. De gokkast wordt zo opgehaald. Het gaat nu hard. Sommige vaste klanten nemen een souvenir mee als een foto of een vaasje. Zelf heeft Freriks al een bord meegenomen met De Albatros erop, dat hij ooit samen met zijn vrouw in Spanje liet maken. ,,En een schilderij van het gebouw. In 1997 kwam er een man met een busje uit Engeland. Die ging buiten zitten schilderen en wij brachten hem steeds koffie. Toen gaf hij ons een schilderij van het gebouw als dank. Dat krijgt thuis een ereplaats.’’

Hij heeft wel even gehuild, geeft de goedlachse Freriks toe. ,,Twee weken geleden hoorde ik definitief dat er geen verlenging van de erfpacht mogelijk is. Wat doe je dan? Ik heb dit vanaf nul opgebouwd. Het is mijn levenswerk. Opgebouwd samen met mijn vrouw Yvonne, die vier jaar geleden is overleden.’’

Ook de twee fotolijsten vol buitenlandse bankbiljetten gaan mee. ,,Uit tientallen landen. Die krijg ik altijd van de zeelui die hier voor anker liggen en langskomen.’’ De Albatros zat altijd vol, zegt Freriks. ,,Met zeelui, chauffeurs en personeel uit de industrie dat dan de aflos heeft. Het meest bestelde gerecht is natuurlijk de bal gehakt met patat. Ik ben zelf ook de kok. Veel chauffeurs overnachten op het parkeerterrein hier tegenover. Daar is gratis plaats voor twaalf wagens. Straks hebben ze niets meer. Geen toilet. Dan moeten ze naar die grote parkeerplaatsen van het Havenbedrijf. Betalen ze 11 euro en dan hebben ze nog niets. Voor alles moet je extra betalen.’’
De Albatros is al sinds maart dicht. Maanden eerder dan gepland door de coronapandemie. ,,Opnieuw opstarten voor die paar weken heeft geen zin meer. Alleen het vervangen van de gastank kost al meer dan 1000 euro.’’
Aan de sloop en het afvoeren van het materiaal gaat bijna al mijn spaargeld op.

André Freriks

Drie jaar geleden kreeg de ondernemer voor het eerst te horen dat de erfpacht zou aflopen. Hij hoopte op een verlenging, omdat hij er tenslotte al dertig jaar zit. ,,Het Havenbedrijf liet weten dat het niet meer in het bestemmingsplan past. Ook The Pub, hier vlakbij moet weg.’’

Freriks moet het terrein in de Europoort zelf bouwrijp teruggeven aan het Havenbedrijf, de beheerder van de Rotterdamse haven. ,,De fundering, de riolering: alles moet eruit. Het is 400 vierkante meter. Aan de sloop en het afvoeren van het materiaal gaat bijna al mijn spaargeld op.’’ Hij zal op zijn 57e werk moeten gaan zoeken, zegt hij. Naast De Albatros is een houtwerkplaats gevestigd. Freriks en een compagnon maken er meubels van oude pallets en kisten uit de industrie. ,,Dat hopen we ergens anders te kunnen voortzetten. Het Havenbedrijf is keihard: het restaurant en de werkplaats houden hier op te bestaan.’’
Ik kom wel ergens terecht. Ik weet zeker dat ik nog wel werk kan vinden.

Het Havenbedrijf staat in zijn recht, zegt Freriks. ,,De grond is van hun en het staat in het contract. De rechter zal ze gelijk geven. Op je tanden bijten en doorgaan. Ik had alleen gehoopt dat ze nog een paar jaar zouden wachten, tot ik zelf met pensioen zou gaan.’’
André Freriks is niet somber. ,,Zo ben ik niet. Ik kom wel ergens terecht. Ik weet zeker dat ik nog wel werk kan vinden. Al wordt het nooit zo leuk als dit.’’
Het Havenbedrijf Rotterdam geeft aan nog geen plannen voor de grond te hebben.