Geachte lezer,

Allereerst bedankt voor het lezen van mijn verhaal ik ben deze actie gestart ivm de situatie van mijn gezin. 

Mijn partner en ik zijn in de schulden geraakt door het verlies van mijn partner zijn bedrijf. Eerst begon het met vermindering van klussen en leide tot failiet gaan. Ik was huismoeder en direct hierna ben gaan solliciteren en werd vrij snel aangenomen. Voor 16 uur kon ik gaan werken, helaas is mijn partner depressief geraakt door dit alles en is volledig thuis komen te zitten en nam de zorg voor de kindjes op zich. 

Van een salaris van 16 uur kan je uiteraard niet veel en daar konden wij net de huur mee betalen. Ik heb mij binnen 1 jaar opgewerkt van 16 naar 32 uur van winkelmedewerker naar leidinggevende. Echter waren wij al zo diep in de schulden terecht gekomen dat ik geen andere weg zag dan in 2022 aan de bel te trekken bij de gemeente om samen met mijn partner een traject in te gaan bij schuldhulp. 

Na een half jaar kregen wij te horen dat wij niet samen de schuldhulp in mochten om het feit dat wij niet getrouwd zijn. Ik zou dus moeten opdraaien voor de schulden op mijn naam, en partner voor de schulden op zijn naam. 

Ik heb een inkomen dus geen probleem, maar mijn partner zat thuis dus hoe moest dit verder. Met veel pijn en moeite heb ik hem zover gekregen om te gaan werken zodat hij zijn eigen traject in zou kunnen en wij na 3 jaar geheel schulden vrij zouden zijn. 

Er is mij verteld dat mijn partner zijn inkomsten niet mee gerekend zouden worden voor mijn afloscapiciteit dus dat ik daardoor niet ineens heel veel per maand zou hoeven aflossen en hij zijn eigen traject zou kunnen starten. 

Een maand geleden had ik EINDELIJK een gesprek met mijn schuldhulp verlener en na dat gesprek is mijn wereld ingestort, ik kreeg twee opties. 

Of 10 maanden lang 820.00 betalen of een persoonlijke lening en 500 per maand af betalen.. Ik vroeg hoe ze in godsnaam bij zon hoog bedrag kwamen en kreeg te horen dat dit kwam door inkomsten achter de voordeur(van mijn partner) terwijl er werd gezegd dat dit niets met mijn afloscapiciteit zou doen 😓

Na veel wikken en wegen ben ik akkoord gegaan met de lening, ik zou later van mijn klantbegeleiding horen hoe nu verder nadat zij contact gehad had met de bank. 

Na een week appte zij mij met het nieuws dat de bank niet akkoord ging met de lening omdat mijn partner zijn situatie niet stabiel is omdat hij nog geen traject heeft en zo "weinig" werkt. (weinig tussenhaakjes ivm zijn depressie)

Ze willen dat mijn depressieve parter fulltime gaat werken terwijl van zijn 16 uur perweek hij maar 8 uur aanwezig is op werk of soms gewoon helemaal niet en wij ook nog 2 kindjes hebben die naar school moeten en moeten worden gehaald. 

Ik kan dus geen 820 per maand betalen, ik kan geen schuldhulptraject in omdat de afloscapiciteit te hoog is en ik krijg geen lening ivm mijn partner. 

Wij staan compleet met ons rug tegen de muur na een jaar lang wachten op de zogenaamde hulp 😓 

Lichamelijk en geestelijk sloopt het mij dat er zo wordt om gegaan met mensen die hulp bij de gemeente zoeken en daarna met hun rug tegen de muur worden achter gelaten. 

Wij zouden iedereen onwijs dankbaar zijn voor zijn donatie zodat wij toch eindelijk onze schulden kunnen gaan aflossen en normaal kunnen gaan leven met de kids.