Beste lezer, 

Bedankt dat je de tijd neemt om ons verhaal te lezen. 

2 jaar lang zijn wij aan het vechten geweest om zwanger te kunnen worden. Zelf proberen werkte niet, en zelfs via IUI ( Intra-Uterine Inseminatie) wilde het niet lukken. Tijdens dit IUI traject hebben wij 1 miskraam gehad wat een deuk in je geluk geeft.

Hierna zijn wij een IVF (In-Vitro Fertillisatie) traject gestart. Tussen 2 terugplaatsingen zijn wij 1 keer Spontaan zwanger geworden. Helaas ook hier een miskraam als resultaat. 

Wij verloren bijna de hoop maar bleven doorgaan. De laatste terugplaatsing was raak. Blij verrast, maar ook onzeker. Zou dit weer in een miskraam uitten?

gelukkig ging het goed, tenminste dat dachten wij. De eerste 19 weken waren voor mijn vriendin verschrikkelijk. Zij was alle weken zo misselijk dat zij haar baan kwijtraakte omdat zij niet kon functioneren naar behoren.

Bij de echo van 19 weken bleken de baby's TTTS te hebben ( Twin To Twin Syndrome) Het ene kindje krijgt meer voedingstoffen dan de andere maar geeft niets terug.

Omdat dit maar in 1 ziekenhuis behandeld kon worden, werden wij verwezen naar het LUMC in Leiden.

Daar is een laserbehandeling uitgevoerd en hebben de doktoren de gedeelde placenta gelaserd. Elk kindje had haar eigen stukje placenta terug en ze konden niks meer van elkaar pikken. Zo'n 50% overleefd dit in de eerste 24 uur. Hierna 4 weken in spanning of alles goed bleef gaan.

In de 26ste week was mijn vriendin erg onrustig. Dit bleek om een dreigende vroeggeboorte te gaan en gingen we met toeters en bellen weer naar het ziekenhuis in Leiden.

Omdat wij CTG kregen aan huis headden wij een terugkomdag waarin alle patienten worden besproken. Weer was het raak. 1 van de baby's bloed naar de hersenen was niet goed. De volgende dag braken haar vliezen en weer met een noodgang naar Leiden toe.

Dinsdag 24-05-2017 bevielen wij van een tweeling. Tess is met 916 gram en 35 cm geboren en Yara met 1431 gram en 38 cm. Ze deden het prima. Nog een week of 2 en dan lekker naar huis.

De reden van mijn actie:

Vaak riepen mensen: '' Joh....je moet een boek gaan schrijven''. Nu gaat dit gebeuren. Ik ben bezig met een boek te schrijven.

Hierin komt de verschrikkelijk periode in te staan van mij en mijn partner. Ook tackle ik de taboe over zwangerschapstrajecten onderuit en spuw ik mijn gal over iedereen die nare opmerkingen heeft gemaakt. iedereen weet het altijd beter.

Ik schrijf met emotie, passie en verdriet in mijn boek. Ook schrijf ik humoristiche en grof over bepaalde onderwerpen. Om dit allemaal te financieëren ben ik deze actie gestart. Ook wil ik foto's in mijn boek verwerken en heb ik daar een camera voor nodig.

Wil je meer zien? kijk dan op Facebook bij: Levenswerk (@levenswerk2017)

Indien u doneert wil ik u zielsveel bedanken. Wilt u niet doneren ben ik u dankbaar omdat u toch de moeite hebt genomen om het verhaal te lezen