Wow wow wow,
Wat ontzettend lief en dankbaarheid ben ik voor de gulle giften van een ieder die aan ons gedacht heeft.
In 2019 neem ik ontslag om samen met mijn man voor zijn werk naar het buitenland te emigreren. Vlak voor de emigratie kreeg ik een miskraam die helaas eindigde in Sepsis en een opname in het ziekenhuis. Dankbaar dat ik dit gevaar zonder "restschade" kon afsluiten maar het heeft een grote impact op mij gehad.
In 2020 begon het Corona jaar vlak nadat we verhuist waren. In een ander land zonder je vrienden en betrouwbare om je heen was pittig. Ik had geen werk en was met de kinderen vaak alleen thuis. Als een wonder mocht ik september 2020 ons 3e kindje verwelkomen. Iets waarvan we dachten dat het niet meer kon maar toch gebeurde. Het zoveelste wonder.
Na de Corona jaren verhuisde we terug naar Nederland maar dit keer met een jongetje erbij. Mijn ex ging weer aan het werk en ik zorgde er weer voor dat de kinderen allemaal een veilige plek hadden thuis, op school en hun sportactiviteiten die ze zo graag doen.
Amper bijgekomen van de verhuizing en de sleutel van onze nieuwe woning sloeg het noodlot toe. Ik kreeg November 2022 de diagnose Borstkanker.
Januari 2023 een ablatio, februari 2023 chemo, 18 maanden lang immunotherapie en mei 2024 borstreconstructie. Amper bijgekomen van het overleven zakte in november 2024 de grond onder mijn voeten weg. Mijn man waar ik al 18 jaar mee samen was wilde scheidden. Hij had gevoelens voor een andere vrouw, een 6 jaar jonger exemplaar zonder kinderen, zonder Sepsis, zonder Borstkanker en een trouwe collega van hem die hij al jaren kende en waarmee hij een connectie had. Waar ik vocht voor mijn leven, alweer koos hij voor het vluchten.
Ziek zijn, geen werk hebben en te horen krijgen dat hij het gevoelnhad dit ik hem niet waardeerde ondanks het geen ik al die jaren uit liefde deed mocht niet goed genoeg zijn.
Een sociale huurwoning kwam ik niet voor in aanmerking maar ook geen uitkering of bijstand omdat ik uit de te verkopen woning 100k overwaarde ontvang. Helaas kan je in Nederland geen woning kopen van 100K en begon de puzzel.
Ging ik naar mijn ouders in Frankrijk? Of bleef ik hier waar de kinderen hun leventje hebben? Ik koos voor het laatste en kocht mede dankzij mijn ex een voormalige sociale huurwoning. Mijn overwaarde ging in de woning zodat de hypotheek omlaag gaat. Maar daarmee was de woning nog niet opgeknapt.
Alles moest vervangen worden van CV ketel tot aan badkamer en keuken. Ik koos voor functioneel en budgetvriendelijk maar wat een geld, geld dat ik niet had. Een goede vriendin vond dat ik en de kinderen een nieuwe start verdiende. Ik heb van God een nieuwe kans gekregen op deze aarde, mijn taak hier is nog niet volbracht.
Ik zie het dan ook niet als beproeving, God zorgt voor mij. Hij weet wat ik nodig heb en wie ik in mijn leven nodig hebt en God brengt deze mensen op mijn pad.
Met de eerste donaties kan ik een begin maken om van ons nieuwe huis eennthuis te maken. CV ketel (de oude deed het helaas echt niet meer), een deel van de badkamer, wc of de keuken maar vooral ook een veilige thuis voor de kinderen elke cent draagt daar aan bij.
Dankjullie wel lieve mensen, broeders en zusters van God en mensen die deze donnersctie tegen kwamen. Jullie gift klein of groot maakt een enorme verschil op ons leven wat nog voor ons ligt.
Warme groet,
Freya en de kinderen