Hallo!

Ik ben Desiree, 24 jaar oud. Ik heb een ernstige complexe PTSS en dissociatieve identiteitsstoornis, ten gevolge van vroegkinderlijk seksueel misbruik en langdurige mishandelingen.

In het dagelijks leven heb ik hier heel erg veel last van; ik heb herbelevingen, nachtmerries, enorme paniekaanvallen en dissocieer heel veel.
Door het vele dissocieren kom ik in levensgevaarlijke situaties terecht. Ik kom wekelijks op een spoor, in een ambulance of op een intensive care terecht. Ik heb geen tijds- of plaatsbesef, weet niet wie ik ben, waar ik ben, hoe ik er gekomen ben of hoe ik weer thuis moet komen. Als ik mijn huis al herken.

Dagenlang zit ik opgesloten in mijn eigen huis, omdat ik er niet uitdurf. Ik kan niet deelnemen aan het openbaar vervoer, omdat het te veel prikkels, onverwachtse bewegingen of perongeluk aanrakingen veroorzaakt. Ik kan niet naar een supermarkt of stad gaan in verband met drukte. Door die vele prikkels raakt mijn hoofd overbelast en dan val ik flauw.
Mijn ziekte is voor mij niet leefbaar, het is gevaarlijk. Na vele jaren van therapie en weinig vooruitgang ben ik gaan zoeken naar een manier waarop het dragelijker kan worden en die is er. Een assistentiehond. Die assistentiehond kan ik niet zelf bekostigen en de gemeente wijst de vergoeding af, omdat zij vinden dat het een therapeutisch en medisch doel heeft. Ik zal u vertellen wat een assistentiehond voor mij kan betekenen:

-Een assistentiehond wordt getraind om mij uit nachtmerries te halen.
-Een assistentiehond wordt getraind om mij te kalmeren bij paniekaanvallen.
-Een assistentiehond wordt getraind om onrust/stress te signaleren en deze paniekaanvallen te voorkomen.
-Een assistentiehond wordt getraind om bij mij te komen liggen of staan, zodra ik angst begin te ervaren.
-Een assistentiehond wordt getraind om mij te helpen om mijn emoties en spanning te reguleren.
-Een assistentiehond wordt getraind om mij uit dissociatie te halen. Daarmee kan de assistentiehond dus voorkomen dat ik op het spoor beland, ga automutileren of auto-intoxiceer. Ik kom dan dus niet meer met politie of ambulance in aanraking, heb geen medische hulp nodig of word dan niet meer in het ziekenhuis opgenomen. Dat zou zo veel rust geven.
-Een assistentiehond wordt ook getraind om te voorkomen dat ik in dissociatie terecht kom. Gezien het feit dat dit dagelijks gebeurt, met alle gevolgen vandien, is dit voor mij heel belangrijk.
-Een assistentiehond wordt ook getraind om mij mijn noodmedicatie aan te geven, zodra ik door angst helemaal verstijf en niet meer in staat ben deze zelf te pakken.
-Een assistentiehond wordt getraind om tijdens het reizen met het openbaar vervoer een blokkade te vormen tussen mij en medepassagiers, zodat aanrakingen niet meer mogelijk zijn.
-Daarbij wordt de assistentiehond ook getraind om mij naar uitgangen te leiden wanneer ik overprikkeld ben of in paniek raak. Deze kan mij dan letterlijk uit de situatie halen.
-Een assistentiehond biedt mij focus en afleiding in drukke ruimtes, waardoor ik minder snel in paniek kan raken.
-Een assistentiehond biedt mij veilig- en geborgenheid. Met de hond krijg ik het vertrouwen dat we samen dingen aankunnen, die ik alleen simpelweg niet kan. Mensen kunnen niet altijd helpen, een hond wel.
-Een assistentiehond wordt daarnaast ook getraind om te alarmeren, zodra ik in gevaarlijke situaties terecht kom.
-Een assistentiehond biedt mij daarnaast ook structuur, waardoor ik langzaam weer kan gaan oefenen met het oppakken van huishoudelijke werkzaamheden.
-Een assistentiehond zorgt ervoor dat ik straks weer uit mijn isolement kom, ik moet met hem of haar naar buiten toe.
-Een assistentiehond kan mij aangeven om te gaan zitten zodra ik flauw dreig te gaan vallen, zodat ik geen harde klappen meer maak.
-Een assistentiehond zorgt er daarnaast voor dat er voor mij heel veel dingen mogelijk worden, die nu niet mogelijk zijn(al jaren niet), Simpele, normale dingen: wandelen in een park, lunchen met vriendinnen in de stad, naar een dierentuin met mijn kleine neefje, met de trein naar mijn zus in Apeldoorn, met de bus naar afspraken bij de ggz..
-Een assistentiehond kan mij veel afleiding bieden, ik kan voor hem/haar zorgen, hij/zij zorgt voor mij. Een hechte, liefdevolle band. Ik ben opgegroeid in een hele gevaarlijke omgeving. Dat beestje kan mij zo veel geven, zo veel leren. Zodat ik straks misschien ook een relatie kan aangaan..
-Een assistentiehond kan mij simpelweg een leven geven. Iets wat hulpverleners niet kunnen. Een assistentiehond kan dat wél!