♡ Alex ♡
Voor de geïnteresseerden is hier zijn verhaal ❤️
Een vechtertje die aan zijn 5de leven toe is 😔
Alex werd gevonden in Roemenië een 2tal jaar geleden.
⚠️De foto's zijn bijgevoegd maar het is geen fraai zicht⚠️
Hij was graatmager, heel erg ziek en kroop daar de eerste keer door het oog van de naald.
In de shelter werd prima voor hem gezorgd, hij kreeg alles wat hij nodig had. Alex is lief en dankbaar. Een hond die enorm geniet van aandacht.
Helaas werd hij in de shelter aangevallen door enkele andere honden. Hij had heel zware verwondingen. Deze foto's ga ik jullie besparen.
Maar ook hier herstelde hij eigenlijk heel goed van!
Alex zou 2x bij ons in opvang komen omdat het in de shelter niet zo goed ging. Maar elke keer kwam er iets tussen waardoor hij nooit hier geraakt is.
Na 2 jaar in de shelter vond Lavi hem in coma als ze een dikke 2 weken geleden toekwam. Direct naar de dierenarts en daar is ontdekt dat hij diabetes heeft. Na 2 weken stond zijn suiker redelijk op punt. Maar hem de nodige zorgen geven was helaas niet mogelijk.
Dus konden wij geen nee zeggen. Alex komt hier in opvang!
Afgelopen zaterdag was het zo ver. Alex zou rond 15u aankomen in Luik waar Liesbeth (een vrijwilliger die heel veel doet voor Rescue Romanian Straydogs Vzw) hem zou oppikken om vervolgens naar ons te brengen.
Maar daar liep het mis. Door onervarenheid van de chauffeurs kreeg Alex een overdosis insuline.
Hij kwam aan met stuiptrekkingen, bijna in een coma (of nog erger)..
Liesbeth belde in paniek, tijdens het videogesprekken zagen we Alex, hij kreeg daar in Luik 2 druivensuikers onder zijn tong en Liesbeth kwam zo snel mogelijk naar ons.
Eenmaal aangekomen had ik mijn eigen prikpen en glucagenspuit al klaarliggen, ik heb zelf al 22 jaar diabetes.
Toen ik zijn suiker meette, stond hij maar 20 (150 is normaal bij honden).
Direct glucagen ingespoten, en de dierenarts van wacht gebeld. Om 18.00 konden we daar terecht.
Ondertussen ging de suiker traag omhoog. Maar hij kwam nog steeds niet bij, bij de dierenarts kreeg hij direct vocht bij, hij was helemaal uitgedroogd. Bij een potje vlees was de situatie wel anders, hij sprong recht en begon te eten! Uiteindelijk stond hij 300 en mochten we naar huis. Het gevaar was voorbij.
Helaas na 2 uur werd hij weer wat loom, terug een prikje gedaan, 30... 30?! Dit kan niet! Is mijn meter het probleem? Geeft die verkeerde waardes aan?! Dit kan toch niet.... dus via mijn eigen meter die met mijn eigen pomp in verbinding staat geprikt. 30... we waren ten einde raad... hij heeft weer glucagen nodig. Helaas had ik er maar eentje meer. Maar mijn mama had er nog 1 liggen. Alex de auto in, naar Mol gereden. Glucagen... Ondertussen belde ik de dierenarts van wacht terug.
Maar ook zei kon hier niet helpen.
Dan maar naar dierenkliniek Orion in Herentals.
Aangekomen in Herentals kreeg hij direct glucose in een ader, en een glucoseinfuus. Daar heeft hij 1,5 dag aan gehangen. En zelfs toen bleef de suiker soms zakken.
Door de zware hypo's is hij helaas bijna volledig blind geworden. De impact was enorm op zijn kleine lichaam...
Ondanks alles blijft Alex een allemansvriend en is hij heel gelukkig.
Sinds maandag middag is hij thuis, dankjewel Bert om hem mee op te halen! Ik volg zijn waardes heel regelmatig op. En sinds daarnet heeft hij terug een sensor. Dus kan ik elke 5 minuten kijken hoe zijn waarde is.
Deze kleine hond verdient een medaille! Maar de kosten zijn ongelofelijk hoog... financiële hulp is altijd welkom, want voor een organisatie als RRS is dit niet gemakkelijk.
Door een operatie kan Alex zijn zicht terug krijgen. Maar deze operatie kost +/-5000 euro. Ook de andere medische kosten zijn gigantisch hoog, daarom deze inzameling.
Eventueel zijn ook donaties van (of voor) sensoren (freestyle libre - 70 euro), insuline (Caninsulin - voor vetpen - 115 euro), naaldjes voor vetpen (39 euro) en voeding (100% vlees - zoals steakhouse 100% rund +/- 6 euro per blik) meer dan welkom!
Dikke, natte kus van Alex 🐾🐶💉