Hallo lieve mensen,

Jullie kennen ons eigenlijk al, zo'n 1,5 jaar geleden was ik hier ook. Schreeuwend om hulp voor mijn partner, mijn ALLES. Alleen en in het buitenland vechtend tegen KANKER. Toen hebben jullie mijn schreeuw gehoord, waarvoor ik eeuwig dankbaar zal zijn. Sinds die dag en met jullie hulp zijn we heel ver gekomen. De levensgevaarlijke operatie was toen al achter de rug en met jullie hulp hebben we ook de 12 chemokuren (ieder 72 uur lang) kunnen afmaken. Ook veel van zijn onderzoeken zijn met jullie donaties bekostigd, alleen enkele kuren en een paar onderzoeken zijn toen door de verzekering betaald. Dat na alle media druk en helaas maar voor heel even. Want nu al bijna een jaar is de steun van de verzekering weer ver te zoeken. Zoals alle kankerpatiënten en naasten van kankerpatiënten weten is het met operaties en chemokuren alleen niet afgesloten. Er zijn veel en vaak onderzoeken en controles nodig om de KANKER onder de duim te houden. Die kosten ook geld, heeeeel veeeel geld. Om de 2/3 maanden naar Turkije dus dat betekent tickets, onderdak, vervoer, eten/drinken en het aller belangrijkste iedere keer een paar duizend euro voor een reeks onderzoeken...We hebben jullie weer nodig, help hem nog 1 keer om de eindstreep te halen. 

Voor degene die het niet weten. Mijn partner is een 42 jarige geboren en getogen Hageneez. Vader van 2 prachtige kinderen en mijn ALLES.

Mijn partner is in juli 2018 gediagnoseerd met een agressieve vorm van darmkanker fase 3/4 met uitzaaiingen naar de lymfen en vaten. Hij is tijdens zijn vakantie in Turkije met spoed geopereerd met daarop volgend een zware en lange ziekenhuisopname. Vervolgens moesten, tegen ons wil in, ook zijn chemokuren in Turkije gegeven worden. Om de 10 dagen, 12 kuren van 72 uur. Wat dat allemaal met je doet op die leeftijd met 2 jonge kinderen, weten alleen andere kankerpatiënten waarschijnlijk. Maar probeer je het eens voor te stellen, zo jong en ver van je 2 jonge kinderen, ver van familie, vrienden, kennissen, ver van je vertrouwde omgeving, vertrouwde leventje vechten tegen KANKER...

Als klap op de vuurpijl moet je het allemaal zelf betalen. Met welk geld en hoe? Hij is al ruim 1,5 jaar ziek, ik ben zelf ook ziek en leven dus samen van een minimum inkomen. Nooit genoeg om alles te bekostigen. In Nederland moeten je vaste lasten gewoon betaald worden, terwijl je al ruim 1,5 jaar voor het over grote deel in het buitenland woont. Eerder heeft de verzekering na veel sociale media druk en weer een donatie actie alleen een paar maanden meebetaald. Echter nu sinds zijn laatste chemokuur van 1 maart 2019 en de paar onderzoeken daarop volgend betalen ze weer niets meer.

Hij is in de ruim 1,5 jaar heel ver gekomen, maar het is niet voorbij. Zijn controles en afspraken zijn cruciaal voor hem om de eindstreep te halen om te blijven LEVEN...Help hem, help hem zijn controles uit te kunnen voeren. Het is vreselijk om te zien hoe hij lijdt onder de financiële druk, terwijl hij juist stress vrij moet zijn. Hij verdient dit niet, niemand verdient dit.

P.s. Ik kan alles aantonen voor iedereen die dat wil...