Mijn naam is Jeannette de Baat ik ben 59 jaar gelukkig getrouwd met Erik, en moeder van

zes kinderen.

Ik was aan de beurt negen maanden geleden bij de controle van de Borstenbus.

De boodschap ‘u heeft kanker’ zet je wereld op zijn kop.

Je wereld staat stil, verdriet, angst, onzekerheid, ik was ontredderd hoe nu verder.

Misschien ga ik wel dood.

Het is een eenzaam proces waarin je moet dealen met alles wat er op je pad komt.

Ingrijpende behandelingen, operaties en een borstamputatie in mijn geval.

Hoe ga je hiermee om?

Je gezin, je partner, zoveel tegelijk. Het overspoelt je, het lijkt een draaikolk.

Ineens ben je patiënt met onderzoeken en behandelingen in korte tijd.

Geen tijd om na te denken en te voelen. Waar ben ik nog?

Voor mij is deze periode van oktober 2017 tot het moment van schrijven, juni 2018,

Voor mij is dit een waardevol en intens proces geweest.

Een leerzaam proces dat veel van mijzelf heeft laten zien.

Ik vroeg mij af waarom ik borstkanker kreeg?

Wat heeft deze ziekte mij te vertellen?

Mijn verhaal:

Na twee weken in een zwart gat met lamgeslagen gevoelens van angst

kreeg ik in mijn diepste wanhoop een ingeving.

Het was op een zondagavond hangend op de bank, niet wetend hoe ik verder moest.

Ineens hoorde ik van binnen: “kanker als kans”.

Geen idee waar dat op dat moment vandaan kwam maar het is wel belangrijk geweest.

Ja, als kans!

Een kans om een diep proces met jezelf aan te gaan.

Een kans om de vraag helder te krijgen: waarin heb ik mijzelf tekort gedaan?

Een kans om vanuit Mijn gevoel het behandeltraject in te gaan.

Een kans om te gaan staan voor mijn keuzes, naast de adviezen van de arts.

Een kans om na te denken:

Wat wil ik? Hoe hou ik de regie in de draaikolk waarin ik ben beland.

Een kans om te aanvaarden dat het is zoals het is.

Een kans om op zoek te gaan naar alternatieve middelen die de kanker bedwingen.

Een kans om je leef en voedingspatroon tegen het licht te houden

en daar verandering in aan te brengen.

Kanker is geen ziekte die de dokter maar moet oplossen.

Er is veel wat ik zelf heb kunnen bijdragen aan geestelijk en lichamelijk herstel.

Ik ben ermee aan de slag gegaan en voel mij nu energiek en vol levenslust.

Ik leef Nu, ik hou mij niet bezig met later.

Nú wil ik ten volle genieten en vieren dat ik Nú leef.

Met alles zoals het is.

Je hoort vaak: er is een leven voor en na kanker.

Dit herken ik.

Als ik in de spiegel kijk naar mijn lichaam zie ik dat het niet meer als vóór oktober 2017 is.

Het is een feit dat ik een geestelijk bewustwordingsproces heb mogen doormaken.

Een rijke ervaring waar ik dankbaar voor ben.

Ik noem het mijn gouden rugzak.

Ik heb mogen leren om voor mijzelf te kiezen en te vertrouwen op mijn intuïtie.

Mijn eigen waarheid te mogen uitspreken.

In mijn proces heb ik geleerd dat angst een slechte raadgever is.

Mijn droomproject is een maand geleden geboren.

Ik zat mijmerend op een stoeltje aan de rand van een weids meer in Duitsland.

Toen kreeg ik een sterk gevoel, ik wil mijn ervaringen als vrouw, moeder en coach,

kunstzinnig therapeute maar ook als borstkanker patiënt gaan bundelen.

Op eigen wijze wil ik vrouwen ondersteunen in hun proces.

Een proces van (borst)kanker.

Mijn droom is een mobiele werkplek (camper) aan te schaffen en deze in te zetten in de coaching.

Ik stel het me zo voor: ik haal de mensen op, we drinken koffie met zelfgemaakte taart en we

gaan samen op pad, los van de dagelijkse zaken.

We rijden naar een mooie plek midden in de natuur. We gaan met elkaar in gesprek.

Ik werk vanuit mijn intuïtie en kijk wat er nodig is op dat moment. Er ontstaan wonderen.

Vanuit het gesprek kunnen we gaan beeldhouwen, schilderen, koken,

wandelen of samen stil zijn.

Een dag met mij mee op stap als medereiziger in jouw leven.

Een dag helemaal voor jou.

Een dag om je verhaal te mogen vertellen, te delen, angst, kwetsbaarheid en eenzaamheid.

Een dag om te genieten, te lachen of creatief te zijn.

Een dag van nieuwe inzichten in oude patronen.

Een dag om jouw geestkracht in te zetten in het proces van kanker.

Ik ondersteun vanuit mijn levenservaring en mijn werk als coach,

maar ook vanuit de weg die ik ben gegaan als kanker patiënt.

Ik kan met je delen welke kracht en nieuwe inzichten het mij heeft opgeleverd.

Door mijn veerkracht en levenslust ben ik tot mijn droomproject gekomen.

Met dit project valt alles voor mij samen.

Een lieve vriendin zij tegen mij: dit project klopt als een bus, dit ben jij.

Ik vraag je mij te ondersteunen in mijn droomproject: Coaching on the road,

zodat ik andere vrouwen kan helpen in het proces van kanker of andere

ingrijpende periodes in hun leven.

Ik kan vrouwen door heel Nederland helpen; mijn werkplek is mobiel.

Ik weet dat er vrouwen zijn die behoefte hebben aan ondersteuning die verder

gaat dan het protocol van de arts en het medische behandeltraject.

Bij kanker wordt een beroep gedaan op geestkracht.

Hier heb ik ervaring mee.

Op deze wijze wil ik bijdragen aan geluk van mijn medemens in de wereld.