Er was er 1 jarig, Hoera! Hoera! Dat kon je wel zien….
Lieve, lieve mensen, in 1 woord…Wow! Wat hebben jullie ervoor gezorgd dat Marco’s verjaardag fantastisch was.
Meer dan 100 kaarten, 8 ballonnen, bloemen, brownies, Pathé thuis kaarten….echt overweldigend!
De feestlocatie was ook episch hoor; het ziekenhuis! Yup, daar waren we wéér.
Afgelopen maand heeft hij daar meer tijd gespendeerd dan thuis maar met de lieve mensen daar voelt het absoluut niet vervelend ❤️
Afgelopen tijd heb ik het al tegen meerdere gezegd, we gaan 1 stap vooruit maar weer 3/4 terug. Het nemen van grotere stappen bleef uit en echt lekker opknappen deed hij niet. Maandag was de eerste dag dat Mar zelf aangaf dat hij het gevoel had dat het de goede kant op ging, bijna vragen om moeilijkheden natuurlijk maar dat het zo snel de foute kant op ging hadden we beide niet verwacht. Plotseling spugen, extreem benauwd, over z’n hele lichaam brak het zweet hem uit en begon hij te shaken….foute boel! 112 gebeld en met gillende sirenes kwam de ambulance; gek genoeg waren al z’n waardes (bloeddruk, hartslag, temp. en saturatie) goed en vroegen ze wat wij wilden; mee of thuis blijven!? Tsja dit was geen doen dus dan maar mee!
Tijdens de ambulancerit bleken we de goede keuze gemaakt te hebben want alle waardes gingen rap de verkeerde kant op; 40gr. koorts, hartslag van 140, lage bloeddruk en ondanks de constante stroom van 4ltr. zuurstof daalde z’n saturatie naar de 85….geloof mij, hij had alleen nog maar z’n ogen hoeven sluiten…
Ze hebben hem op van alles onderzocht, kreeg 2 antibioticakuren om zo direct het nodige te lijf te gaan en werd voor een longfoto gehaald. Tsja dan zit je daar te wachten terwijl alles in je schreeuwt dat het goed mis is maar je je ook zo machteloos voelt…en dan komt de arts weer binnen en sluit de deur…pfoe stront aan de knikker!
Slecht nieuws, rechterlong niet te zien op de foto, nog slechter nieuws, ‘niet reanimeren verklaring’, ‘mocht het slechter gaan nemen we hem niet meer op op de IC’ BAM! Wat een ‘kanker’zooi….de grond slaat onder je voeten vandaan!
Tsja en dan…hoe hou je jezelf dan overeind? Blijkbaar lukt dat en kom je tot je innerlijke Bad Bitch met dat kille koude zwarte hart en vind je die zakelijke modus.
Terwijl de drainage van de long bezig was en ik nog even de door ons op spotify samengestelde ‘graf-lijst’ doornam werd ook al snel duidelijk dat het geschetste doemscenario toch niet zo doemerig was; het vocht zat niet in maar áchter de long! Halleluja 🙏🏼
Anyhow, om jullie een uitgebreid verslag van al het geprik en gepor in en aan Marco te besparen;
- 3,5ltr vocht in 2x achter z’n long weggehaald d.m.v. een drain
- Max. 400cc uit z’n buik
- Inmiddels van het zuurstof af en weer uitstekende scores
- Sonde nr. weetikhoeveel is weer geplaatst
- Koorts kwam van een longontsteking en die wordt nu te lijf gegaan met antibiotica
- Gent is weer verplaatst helaas
Zoals jullie lezen is er weer genoeg shitzooi onze kant opgeslingerd en ik kan soms zo goed begrijpen als Marco zegt dat het genoeg is….maar ja wie hem ook maar een beetje kent weet ook hoe slecht hij is in opgeven. 😉 Dus knal ik uit elkaar van trots en liefde! Trots op hoe hij alles maar ondergaat en weer opkrabbelt nadat hij toch steeds maar weer neergemaaid wordt, hoe hij al die pijnlijke behandelingen ondergaat zonder te klagen en zich steeds weer weet te herpakken terwijl het wel over zijn leven gaat.
Dus lieve mensen, leef en hou met heel je ❤️ van iedereen die je lief is. Leef vooral nu en leef bewust en stel de dingen die je wil doen niet uit!
Heel veel liefde voor jullie allemaal! ❤️