Na een hele spannende week waren beide monsters aangekomen in Tbilisi. Nog een week later kreeg ik de uitslag. Ze konden me helpen met standaard fagen, dus moesten we gaan nadenken over de behandeling. In Nederland of naar Georgië. In Georgië zouden ze aanvullende onderzoeken doen, waardoor ze me later makkelijker op afstand konden bijstellen als dat nodig zou zijn. Om het beste en het snelste resultaat te kunnen halen hebben we ervoor gekozen om daar maar toe te gaan. Misschien dat ze met de aanvullende onderzoeken kunnen aangeven waar de haard zit? Het moet tenslotte ergens vandaan komen elke keer opnieuw.
Na overleg met Lies Planje, onze contactpersoon met de Eliava, bleek dat ik ook die kant op kon gaan zonder dat ik een ontsteking had. Zo konden we de reis plannen zoals het ons uit kwam. Zo gezegd zo gedaan. 13 september was het zover. Op donderdagavond vertrekken en op vrijdag 14 september onze eerste afspraak.
Helaas......... het vertrek leek zo voorspoedig, alles zat mee, mooi op tijd klaar met alle voorbereidingen, niets stond ons meer in de weg. Eenmaal op tijd op Schiphol, was het wachten op vertrek...... maar daar ging het eerste mis. De vlucht had flink vertraging, probleem met het communicatiesysteem van het vliegtuig, als we onze overstap maar zouden halen. Maar nee, de vertraging duurde ruim 3 uur, waardoor we te laat waren voor de vlucht naar Tbilisi. We moesten wachten tot de volgende dag 22.50 voor we verder konden vliegen. Dat was geen optie... dus naar de transfer Desk op Attaturk om te vragen wat de andere opties waren. Ze hadden een eerdere vlucht. Boarden om 12.10 uur, geen 22 uur wachten, maar 9 uur. Poeh hee. Op Schiphol hadden we Lies al geappt en gevraagd of de afspraak van 11 uur verzet kon worden naar smiddags en dat ging ze proberen. Om 15.00uur was nog een optie, dus daar gingen we voor. Ook dat bleek niet haalbaar door het tijdsverschil en de tijd om te reizen. Om 18.15 arriveerden we bij de kliniek. Gelukkige was er nog iemand die de monsters kon aannemen, die we hadden meegenomen om lotgenoten te helpen. Ik had mijn eerste afspraak gemist. Nu is het wachten tot maandag 11 uur, dan gaan we starten.