Hoi ik ben Ron ,56 jaar ,volledig afgekeurd en chronisch ziek.
Ik verwacht niet veel levensjaren meer te hebben.
Ik heb een psychiatrisch verleden ,een vrij heftig leven achter de rug met dakloosheid ,jeugd op een internaat ,traumabehandelingen ,suicide pogingen ,opnames en het verlies van een kind achter me.
Al vele jaren leef ik in financieel zware tijden ,met als gevolg dat ik met weinig tevreden heb leren zijn.
Er is geen ruimte om te sparen en ik overleef al jaren door dingen uit te stellen en net rond te komen.
Nu had ik iets in het vooruitzicht dacht ik.
Ik had me na uitvoerig overleg en zelf onderzoek aangemeld bij het schadefonds geweldmisdrijven van de overheid.
Ik had op een internaat verbleven en ik heb daar traumatische dingen meegemaakt ,die tot op heden een effect op mijn leven hebben.
Onlangs bleek en dat is het verhaal van mijn leven dat ik niet voor de schade vergoeding in aanmerking kom vanwege het feit dat ik niet door een voogd daar geplaatst ben.
Even een nieuwe schok en uiteindelijk de reden dat ikijn verhaal hier vertel.
Na 27 keer verhuisd te zijn in mn leven, zit ik nu in een kleine sociale huurwoning, waar ik waarschijnlijk de rest van mn leven zal slijten.
Ik ontvang ondersteuning inn huishouden en loop van polikliniek naar polikliniek vanwege de vele klachten en beperkingen die ik ontwikkeld heb.
Nou had ik dacht ik via het schade fonds vijfduizend euro kunnen ontvangen.
Hiermee zou ik mijn scootertje kunnen vervangen om zo toch nog enigzins buiten de deur te kunnen komen ,ik zou kleding en schoenen vervangen ,ik loop al 22 jaar op dezelfde paar schoenen...
Mijn versleten bankstel zou ik gaan vervangen met een redelijke gebruikt setje en ik zou enkele achterstanden in de jaren opgelopen willen wegwerken.
Veel sociale contacten heb ik niet en ik breng de meeste dagen alleen door .
Ik wil graag nog een beetje plezier kunnen beleven in de resterende tijd die ik nog te gaan heb, en wil via deze weg dan ook mensen vragen indien voor u mogelijk ,mijn droom te realiseren voor dit doel.
Met vriendelijke groet ,
Ron Hommes